Advertisement

Thursday, June 24, 2010

Mga Kulturang Dapat Alamin

 Dear insansapinas,


Sapatos


Naging biruan na sa mga bagong salta ang pag-iwan ng tsinelas sa bus o kaya sa pinto ng building. Toink.
Pero dito sa US, marami ang sisimangot saiyo kung hindi mo aalisin ang iyong sapatos pagpasok ng bahay lalo pag ang bahay ay may beige o old rose wall-to-wall carpeting. 

Sa Hawaii, the South Pacific, Korea, China, Thailand.ang hindi pag-alis ng  sapatos ay nagpapakita ng walang respeto sa may-ari ng bahay.

Sa Pilipinas naman ay sasabihan ka nang huwag iwanan ang sapatos pero huwag ka pag-alis mo ay bubulong-bulong. Pero karamihan, okay lang lalo na kung ang sahig ay semento.

Paano naman pag ganito ang sapatos mo kay Lady Gaga.  Ang retrato po ay pinunit sa website ni ka paulding.


 Don't talk while your mouth is full
Sa Africa, Japan, Thailand, China at Finland, ang pagkain ay pagkain lang. Walang kuwentuhan. Pagkatapos ng kainan saka magkukuwentuhan. 


Di kagaya sa mga Pinoy, habang nakapangal ng litson o manok, panay ang bida ng istorya ng kaniyang buhay kaya madalas ang pagkain ay dalawang oras.


Pagsinga

Sa Japan, Chiina, Saudi Arabia at France, tinataasan ang kilay ng may sipon at sumisinga sa harap ng publiko. 
Gross naman talaga di ba? Ayaw din nila ang paggamit ng panyo. Dapat ay yong Kleenex. Ako ang gamit ko ay malambot ma toilet paper. Ang liit naman kasi ng mga facial tissues at kung minsan ay magaspang at di absorbent.

Pinaysaamerika

3 comments:

Lee said...

naku mam, parang di yata umubra sa mga tao dito yung kultura.
kasi dito kumakain e nagtatalsikan pa laway sa lakas magsalita
kaya ako pag my kasalong inchikwaw inilalayo ko yung pagkain ko,pero marami dn naman na habang kumakain tahimik kasi parang nakikipaghabulan sa bilis kumain,at ang iingay mag singuya sabihin pang mga edukado pa at pag higop ng sabay dapat kumapit kat baka ka mapasama.
at ang ayoko sa kanila sa pagkain e walang service spoon
kahit na my sabaw yung ulam kala dutdutan dun sa sabaw nung isinubo na nilang chopstick,kaya
alam nila pag kasabay nila ako kumain nakukuha naman sila sa tingin magpapalagay ng
service spoon o madalas sinasandukan na nila ko ng bukod.

di rin umubra sa kakapal ng mukha ng mga dugyot dito yung bawal ang pagsinga, di lang pagsinga ubra, pati yung dahak dahak (yuuk) e kumakain,kapagka ganun e
masama na tingin ko at hihintto talaga ko pagkain,\usually diko sila kasabay kumain,nagkakasabay lang kami pag dumating yung
boss ko dito o kaya my customer galing germany o colleague galing head office sa labas kami nakain,alam na nila kung anung dapat nilang ibehave pag
ako kasabay nila kumain,madadali namang pagsabihan at makuha sa tingin yung mga kabataan
ang mahirap lang e yung mga matatanda ng dina masabihan e never akong sasabay sa kanila pagkain.
siguro nabubura narin yung mga lumang kaugalian kasi yung mga kabataan ngayon lalo na yung mga staffs ko dito e puro newly graduates at trying hard ia-dopt yung mga western o modern na kaugalian.yung mga bata dito e trying hard na rin manggaya, minsan mapapansin mo sila sa pagkain pinapanood nila ko, yung mga mannerism ko ginagaya din nila,marami silang mga ginagaya sakin,inoobserbahan nila ko, sabi nga kung anu yung gawa ng mamatanda gagayahin ng mga bata, kaya ako ang naging modelo ng mga kabataang bagong kawala ng universities dito...
kaya ngayon lahat sila alam nila pagka galit dapat nagmumura ng F@$#% ido$%# at Moth@$# Fu#$%@#, Bloody St%$#%$, at tapos susulyap sakin at sesenyasan ko naman ng 2 thumbs-up, bwahahahaha.

cathy said...

dito rin, yong mga kaopisina kong mga inchknini, ang ingay pag kumain. lumalakad pa ha, hawak ang chopstick at ang kanilang lunch box.

minsan sa BART (subway o MRT sa atin( may sumingang inchiknini, lahat napatingin. ang lakas para bang nakasama ang utak pagsinga. heheheh

masama ito lee, wala na talaga akong lunch, dinner na ang susunod.

maghampas na lang kaya ako ng sarili ko. mwehehe

Lee said...

hehe tama ka dyan mam, dito yung mga workers na bumibili ng pagkain sa kalye pag breaktime,
kumakain na habang naglalakad para pagdating nila sa kani kanilang pwesto kataon tapos na silang kumain at matutulog muna.
yun ang diko magawa kahit nung araw na kabataan ko na sa factory pako nagwo work,
yung lunch time matutulog kundi sa bangko e sa ilalim ng lamesa,di ako makatulog ng paganun
lang kasi matagal ako gumawa ng tulog at magigising din ako kagad pag my nag ingay.
(sa pagtulog naman napunta usapan)