Advertisement

Tuesday, December 19, 2006

Ang Ending nga Love Story na hindi pa talaga The End, gulo mo.

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 13 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Umuwi siyang wala sa sarili. Huwag lang siyang hindi makanti ng kasalubong niya ay handa na siyang mambuntal.

Tuloy siya sa isang beer house. Wala sa kaniya yong mga naghihiyawang mga gustong kumanta sa karaoke. Isa, dalawa, tatlo hanggang nakadalawang dosena pala siyang beer.
Di niya matandaan kung paano siya nakauwi sa bahay. Sinalubong siya ng kaniyang part-time housekeeper. At yon na lang ang kaniyang natandaan nang unti-unti siyang hinubaran at pinunasan ng mainit na tubig.

Kinabukasan ay masakit pa rin ang ulo. Niya. Parang maraming mga maliliit na tao na nagmamartilyo ng kaniyang ulo. May pagkain sa lamesa pero wala siyang kasama.
Hmm, sa isip niya. Nanaginip ba siya o totoong may nakatalik siya kagabi?

Tumawag si Auria, pero di niya kinuha ang telepono. Pinaadvance niya ang flight niya para makabalik na sa San Francisco.

At siya ay lumipad.

Kaya yan insan ang ibinida niya sa akin pagkatapos ng kaniyang bakasyon sa pinas. Pero hindi diyan nagtatapos ang kaniyang kuwento.





Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Monday, December 18, 2006

We can only learn to love by loving. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 12 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Ito na ang karugtong pinsan. Pasensiya ka na at maraming mga nangyari sa buhay ko kaya pinagpahinga ko muna ang aking utak sa mga malulungkot na kuwento. Hikbi.Pero hindi ako ang bida sa istoryang ito. Ang bida ay ang aking kaibigan na nasa San Francisco. Malamig dito sa Washington DC kaya hayaan mong ikwento saiyo habang binabanatan ko itong popsicle without sugar.

Maagang pumunta si Rick sa bahay ni Auria para kausapin na ito tungkol sa balak nila.
Himala, wala ang mga asungot. Tahimik ang paligid. Pinapasok siya ng nanay ni Auria at sinabing maghintay siya’t tatawagin niya. Ang sandaling yon ay umabot ng oras. Hindi lumalabas si Auria. Inamoy niya ang sarili niya.Naligo naman siya .( Erase erase. Hindi pala kasama yon).

Lumabas si Auria na mugto ang mata. (Tiyak umiyak di ba insan?) Umiyak nga.

Umiiyak pa rin ito nang sabihin sa kaniyang kalimutan na siya ni Rick. (O div a, shocking yon?).

Nakipagkita pala ito sa dati niyang boyfriend para magpaalam. Pero, natukso silang dalawa at ayun di may nangyari sa kanila. Huwag na akong tanungin. Basta yon na.
Ang problema, nahuli sila ng asawa ng kaniyang ex-boyfriend. Pagbaba niya ay sinabunutan siya, kinaladkad at saka pinagsampal-sampal sa kalsada. Mang-aagaw ng asawa. Yon ang sigaw ha. Aba’y kahiya naman talaga. Kahit ako, kung ako ay asin, tunaw kaagad ako doon kahit hindi ako binubuhusan ng tubig.

Nashock si Rick. Yon palang lagay na yon, hindi pa rin nito nakakalimutan ang boyfriend.

Gusto rin niyang sampalin kaya lang lalong mamaga ang mukha nito.

Tumayo siya at walang lingon-likod na umalis.

Sandali insan, tunaw na ang popsicle. Itutuloy.





Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika

,Los Angeles,,pinoy,

Sunday, December 10, 2006

I Left my Heart in San Francisco--Driving in Streets of San Francisco

Maalala mo kaya, San Francisco (hikbi)
I left my heart in San Francisco, high on a hill it calls to
me


Dear insansapinas,
Alam mo namang dito ako ibinagsak ng tadhana nang ako ay bagong salta sa US of Ey, mahigit nang sampung taon ang nakalilipas.

Dito ako natutong magdrive, sa turo ng Intsik na binayaran ko noon nang $ 18 per hour para lang ako matutong magdrive dito, kasi naman sa Pinas kahit may lisensiya ako, may taga drive sa akin. Ahem.

Ang lintek na singkit, dinala kaagad ako sa mga matataas na lugar sa Streets of San Francisco na akala mo bundok kong aakyatin sa itaas. Sanay pa naman ako na may clutch kaya ang aking paa ay nagsasayaw sa dalawang tapakan, gas, break at imaginary clutch. hehehe. Hindi sa akin ang video. Hiniram ko lang sa youtube para maipakita kung gaano
kaexciting ang magdrive dito. Yon bang tipong nerbiyos na nerbiyos ka dahil nakaalalay ka sa break,hindi mo na kailangan ang tumapak sa gas dahil bababa ka at bababa pero ang lintek ang daming mga nanggagaling sa kanan. Hoy paraanin ninyo ako.





Related articles:
1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium

pinaysaamerika
,,,
,,

I Left my Heart in San Francisco-Golden Gate na hindi naman kulay Gold

Mga Alaala sa San Francisco (hikbi)
"When I come home to you, San Francisco, your golden sun will shine for me."



Dear InsansaPinas,

Acshually, noong bagong sulpot ako dito sa San Francisco, nagtatrabaho ako sa downtown pero nakitira muna ako sa aking bossing sa Walnut Creek. Mga lugar ng mga Puti yon. Kalayo sa SF downtown. Siguro ay mga 30 minute-drive kung hahawak ka sa iyong tainga pag nagdadrive ng mabilis yong aking bossing na babae at walang pulis o traffic na istorbo. Dito sa youtube na ninakaw ko (looted, baby)makikita ang pagdadarive papunta doon sa Golden Gate. Kung may makita kayong biglang dumilim ang dinadaanan, yon ay tunnel sa ilalim ng bundok. Yeah baby, pinakialaman nila ang bundok, binutas para lang lagyan ng daanan. (Naisulat ko ito sa libro ko na hindi pa lumalabas dahil naghihintay pa ng maawang magpublish, hehehe) Sabi nga eh. If you cannot make the mountain move, then dig a hole, and it's a big hole.






Nakita mo ba yong Golden Gate, insan. Di naman golden, di va? Noong una nga akala ko golden kaya balak ko sanang magdala ng pang scrape baka makakuha ako kahit kaunti para gawing singsing.

Nakita mo ba yong mga naglalakad sa sidewalk. Ang mga hitad, ang haba niyan. Pagod yan pagkatapos.

Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium

pinaysaamerika
,,,

Saturday, December 09, 2006

I Left my Heart in San Francisco-Riding in the Cable Car

Maalala mo Kaya, San Francisco (hikbi)
"To be where little cable cars climb halfway to the stars.."


Dear insansapinas,

Ito ang street cable car sa San Francisco. Isa lang ang ruta nito. San Francisco, Powell Street hanggang Fisherman's Wharf.

Ang nakikita mong iniikot ang cable car ay sa Powell Street na. Ito ang pinakabusy na lugar sa SF downtown. Nandiyan ang mga turista, mga aktibista, mga mandurukot, mga pulubi.

Nakapila ang mga turista para sumakay sa cable car. Sa Powell din mabibili ang ticket. May mabibili doong one day pass na puwede mong gamitin ss cable car, sa street car (yeah baby, buhay pa sila kahit mukha na talaga silang pinaglipasan ng panahon, pero masayang sumakay, iba sa cable car yon).

Hawak ka lang pagsakay mo dahil dadaan ito sa bundok-bundukang Streets of San Fancisco.

6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium

pinaysaamerika
,,,
,

Thursday, December 07, 2006

I left my Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf Bushman

Fisherman's wharf-Bushman

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Haay masaya dito sa Fisherman's Wharf. Marami kang ka-ekekang makikita. Tingnan mo itong bushman na ito. Kumikita siya sa pananakot ng tao. Ang kailangan lang niya ay pinutol na bahagi ng tanim na maraming dahon. Bubulagain ang mga naglalakad na turista. May mga nagugulat, may naglilimos. Pinakamababang bigay ay $ 1.00.
Mantakin mo kung sa libong dumadaan doon, isandaang magbibigay, di may isandaan siya.
Magandang raket. Makahanap nga ng siit.



Related articles:
1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman

6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


pinaysaamerika
,,,
,,

Tuesday, December 05, 2006

I left my heart in San Francisco-Fisherman's wharf-The Aquarium

Fisherman's wharf-The Aquarium

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Dito sa Fisherman's Wharf ay may aquarium kung saan makikita mo ang pating, sting ray, star fish na naglalanguyan sa iyong tabi, saiyong uluhan. Ang daan kasi ay nasa ilalim ng aquarium kaya para ka ring nasa ilalim ng dagat, hindi nga lang nababasa.









Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman

pinaysaamerika
,,,
,,

I Left my Heart in San Francisco-Fisherman's wharf-Robot

Fisherman's wharf-Robot

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Iba-iba talaga ang raket dito sa Fisherman's Wharf, San Francisco. Ito naman, nagpipintura sa sarili na kunwari robot. Binibigyan siya ng turista ng isang dolyar o limang dolyar para makasama sa retrato. Mura yong mga binibigay natin sa mga Igorot.






Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman

pinaysaamerika
,,,
,,

Monday, December 04, 2006

I left my heart in San Francisco-Fisherman's wharf-Sealion

Fisherman's wharf-Sealion
Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Ito ang mga sealion sa Fisherman's Wharf. Hindi ko alam kung bakit tawag sa kanila ay sea lion dahil ang tingin ko mukha pa silang dagang malaki at ang ingay naman nila ay parang asong tumatahol. Ito ang ginagawa nila maghapon, pasakay-sakay sa kanilang "bangka".





Minsan di ko alam kung nagpapapansin din sila sa turista pero laban din sila.

O loko, hulog ang isa.



Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium

pinaysaamerika
,,,
,,

Tuesday, November 28, 2006

There is no instinct like that of the heart. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 11 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Tuloy ang kuwento ni Rick, insan. Tahimik ako. May nilalantakan akong sugar-free na ice-cream. Yahhhh.


Bago pa man siya nakapag-almusal, nakatanggap na siya ng tawag kay Auria. May pupuntahan daw siya kaya hindi siya makakasama sa pupuntahan nila.

Tinamad na siyang lumabas kaya naligo lang siya at tumambay siya sa sala.
Bahay ng kaibigan niya ang tinuluyan niya. Lahat ng miyembro ng pamilya ay nasa
Estet na at isang kamag-anak lang ang tagapag-alaga nito. Paminsan-minsan ay pinauupahan sa mga balikbayang katulad niya. Pero sa kaniya libre.

May isang babaeng pumupunta para siya ipagluto, ipaglaba at maglinis ng bahay.
Siya sa Betty. Istudyante sa gabi at tinutulungan ang nanay sa labada sa araw.

Madaldal ito. Hindi siya nahihiyang magsabi na pag may nagkamaling Kano na
Ligawan siya, sasagutin niya kaagad.

May hitsura siya. May kaitiman nga lang.

Ipinagluto siya ng tanghalian pati na hapunan bago umalis para pumasok sa iskul.

Nakiusap din ito kung maaring gamitin ang kaniyang computer kasi may assignment daw sila.

Dahil nga wala na siyang kachat sa internet dahil personal na silang nag-uusap, halos hindi niya ginagamit ang kanyang laptop.


Tinatawagan niya si Auria, hindi sumasagot kaya tuluyan na siyang hindi lumabas ng bahay.

Nakatulugan din niya ang pinanood niyang teleserye. Walang mapanood. Ayaw naman niya yong mga talk show.

Naramdaman niyang may nagkumot sa kaniya at humalik.

Si Auria ba yon. Pero nakapikit na siya at nanaginip.



Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Sunday, November 26, 2006

The loving are the daring.-Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 10 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,
Tamang-tama. Dumating na kami sa aking balay. Hmmm. Namiss ko ang aking peborit na soap opera. Pero parang teleserye na rin naman ang istorya ni Rick. Detalyado eh.

Bago nakasagot si Auria ay may hiyawan sa ibaba.

Si Baby Damulag, nagsisisigaw.

“Walanghiyang matanda ka. Di ka na nagbago. Inabuso mo na ako noong bata pa ako,
Ngayon aabusuhin mo na naman si Neneng. Pitong taong gulang lang yan.
Walang kaluluwa ka. Hayup”


Ah matindi. Sabi ko. Sino ang kinagagalitan niya?

Yong daw balikbayan na uncle. Nahuling hinahalikan yong pamangkin sa labi.

“Baka naman halik uncle lang?” Taas kilay kong tanong..

“Ano nakalabas ang dila.” Sagot ni Rick na medyo umunat sa pagkakaupo sa aking sopa.

“Abah, maypagkapedophile pala ang bruho. “Isa pang kilay ang tumaas sa akin. Pantay na sila.

“Sabi ni Baby Damulag, ganoon daw ang ginagawa sa kaniya noong bata pa siya. Hindi nga lang daw siya nagsumbong dahil takot siya sa banta nito.”sabi ni Rick na tinitingnan yong dala niyang tasa.

“Ahh, kaya pala, iwas siya anoh.Yong ang sikreto. Eh anong ginawa noong tatay ni
Auria at Baby Damulag?” Tanong ko habang inaabot ko ang green tea kay Rick.
Pampatunaw ng pagkain.

“Hindi nga nakakibo yong dalawa. Yong ang nagpaaral sa kanila at sumusuporta
Sa pamilya kahit ngayon. Tumakbo na lang si Baby Damulag, pauwi sa bahay nila”.

“Eh si Auria, anong reaksiyon?”,salo ko.

“Wala, tahimik siya.”sabi ni Rick.

“Palagay mo hindi rin siya naabuso noong bata pa siya?” Paso ako ng tea.
Daldal kasi ng daladal habang umiinom. Pwe.


Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Friday, November 24, 2006

Si Pinay at ang Thanksgiving Day sa US of Ey

Si Pinay at ang Thanksgiving Day sa US of Ey

Dear InsansaPinas,

Thanksgiving dito sa Estet. Dati-rati, may turkey akong tinatanggap doon sa dati kong pinagtatrabahuhan. At namimigay pa ito nang mahigit dalawang libong pabo sa mga taong pipila sa harap ng opisina, mula ikapito ng umaga, hanggang alas onse ng tanghali. Daay, non-profit yon anoh. Kami ang tagapakain ng mga nagugutom, tagapainom ng mga nauuhaw at taga-ampon sa mga walang matirhan. Hindi po kami pilantropo. Huwag kayong hihingi ng pagkain sa akin, hane. Kami lang po noon ang tagagastos ng mga perang ibinibigay ng mga pilantropong kagaya nina Warren Buffet, Bill Gates at iba pang sobra-sobrang yaman.

Balik tayo sa turkey.
Yon na nga, di haba ng pila. Dalawang kalsada ang okupado. Tamang-tama, papunta ako noon sa bangko para ideposito ang ilang libong tinanggap naming mga donations. Abah, ang mga babaeng singkit na halos hindi makapagsalita ng English ay may dala-dalang turkey na nakuha sa pagpila sa aming opisina ay maraming balot ng turkey sa isang grocery cart, mga ilang kalsada ang layo sa amin. HUWAG NINYONG SABIHIN SA AKING SOBRANG GUTOM NIYA para kumuha ng limang turkey anoh. Sasampalin ko kayo. Ooops. Matalian nga itong kamay ko. (palo-palo sa kamay). Urhhhm, ayan medyo kalmado na ako.

Ang mga turkey po ay binibili ng dalawang dolyar ng mga pareho nilang singkit na maaring may restaurant o may tindahan kung saan nagbebenta ng turkey. Dalawang dolyar? Hanep ang tubong makukuha nila.

Sa ilang balik sa pila, may mahigit 10 dollars nga naman ang babaeng singkit na lagi kong nakikitang naghahanap ng basyong lata ng soft drinks sa basurahan.

Hindi ko na ito sinumbong sa mga kataastaasang mga diyos sa aming opisina. May batas kasi kaming nakasulat na huwag tatanggi pag may lumapit at humingi ng tulong. (Huwag ninyo akong titingnan, hindi ako kasama sa batas na yan).

Isa pa, isang araw lang naman itong nagaganap, hinayaan ko nang kumita siya. Nasaan ba ang pamilya niya. Masapok nga.

Ilang taon din yaong tumatanggap ako ng turkey na ipinamimigay ko sa may malaking pamilya. Kasi ako naman, hindi ako kumakain marunong magluto ng turkey. Ang lalaki pa naman na minsang niluto ng aking kabalay, isang taon yata akong napurga sa roasted turkey, reheated roast turkey, reheated for the nth time roasted turkey. In short, inokupa niya ang malaking espasyo ng aking freezer.

Kaya minsang namigay, ulit, pinili ko yong pinakamaliit. Sinabi ko sa sarili ko na kailangang matuto akong magroast ng turkey.

Kaya nang huling luto ko. Ito. Tadyan.

pinaysaamerika
photographer:polo


pinaysaamerika

,
,,

Wednesday, November 22, 2006

Love doesn't make the world go 'round.Love is what makes the ride worthwhile. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 9 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Mahaba pa ang kuwento ni Rick, insan at kung tatapusin niya doon sa kinakainan namin ay mamumulubi sa dami ng aking kinain. BURP. Excuse me.

Kaya tinapos namin ang pagkain at pagkatapos magtip ng $5 doon sa busgirl na nag-uuntugan na ang kilay sa inis dahil ang tagaaal talaga namin ay lumarga na kami.

Sa bahay ko na lang kami magpapatuloy ng kuwentuhan.
Habang nasa kotse ay itinuloy niya ang kuwento.

Ito ang kuwento niya na pinakinggan ko naman habang panay ang sulyap ko sa salamin.Wala na pala akong lipstick.

Niyaya niya si Auria na kumain sa labas. Nagpaalam sila sa magulang nito.

Wala pang isang oras nasa restaurant na sila sa bayan. Labinlima sila lahat.
Buti na lang mura lang ang pagkain doon. Naisip niya, ulit-ulit yayain na lang
Niya si Auriang lumabas at saka na sila kakain. Di kagaya nito, isang batalyon
Ang sumama. Wala namang giyera.

Sabi ko, hindi pa kasama niyan ang mga kapitbahay ha?

Medyo nangiti si Rick. Siguro talagang nakatatawa nga naman na isang pamilya
ang pakakainin mo pag isinama mo ang iyong nobya.

Nakailang labas din sila at paminsan-minsan ay natitiyempuhan nilang magsolo
Lalo pag wala ang mga asungot na nakabantay at nakatanghod papasok pa lang siya
Sa bakuran.

Kinausap niya na si Auria na kailangang magdesisyon na siya dahil maghahanda na
siyang mamanhikan kung maari para maayos niya ang lahat bago siya bumalik
sa Estet.

Hindi makasagot si Auria.




Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Monday, November 20, 2006

You come to love not by finding the perfect person,but by seeing an imperfect person perfectly. -Pinay love story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.

Part 8 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Nagiging suspense ang story ni Rick. Hindi ko naman minamadali dahil marami pang prutas akong di nakakain. Eat all you can. Bahala kang mapurga.

Tuloy ang kuwento ni Rick- Ano ang sikreto ?

“Sinong Adel ang tinawag mo? Tanong ni Rick.

“Ikaw. Di ba Adel ang pangalan mo ? sagot ng kapatid ni Auria.


Naku ha muntik ko ng malulon ang kapirasong apple. Sino yon?


Napatingin si Rick kay Auria. Naghahanap ng sagot.

Sandali lang naming nag-isip si Auria at sinabi niya na nagsinungaling siya
Sa kapatid dahil para itong si Dolly Carvajal na sagap ang lahat ng tsismis.

Adel,daw ay galling sa Dell, yong computer na ginagamit niya sa opisina.

Ahhh, sabi ni Rick.

Nagkamot ng ulo ang kapatid na tinedyer na mahinang pinalo sa puwet ni Auria
At inutusang magmeryenda sa kusina.

Napansin niyang tahimik si Baby Damulag at susunod sana sa pinsan nang
Makitang lumabas ang tiyo nitong balikbayan.

Umurong ito at tuloy-tuloy na sa pintuan ng bahay at umalis nang walang paalam.

Sa isip niya, ano bang sikreto ng mga taong ito?


Ano nga ba? Sabad ko habang nagkakaasim ako sa pagkain ng pinya.



Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Saturday, November 18, 2006

We can only learn to love by loving. ---Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 7 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,


Tuloy ang kuwento ni Rick- Si Auria at ang Pamilya


Nagkakahiyaan pa daw sila lalo ang daming miron. Nakahalata naman ang nanay ni Auria kaya pinaalis lahat ang taong nasa salas. Takbuhan sila sa kusina pero nakita pa rin ni Rick ang mga ulong sumusungaw sa kurtina.

Hindi makatingin si Auria. Sa isip niya ay mahinhin talaga. Parang di makabasag pinggan lalo kung plastic. Ehek. Kumustahan sila. Kuwentuhan. Hindi pa rin maalis sa isip niya bakit parang galling sa pag-iyak si Auria. Alam niyang darating siya pero hindi nang araw na iyon.

Nang dumating ang ama nito ay ipinakilala siya. Tatlo palang magkakapatid ang ama ni Auria. Isa yong ama ni Baby Damulag at ang isa ay ang kasama niya na balikbayan din.
Ito ang nagpaaral sa kanila kahit na noong bago tumira sa Estet.

Nagkumustahan sila at nalaman nito na siya rin ay balikbayan. Ilang sandali pa ay iniwan
sila nang magkapatid.

Mayamaya ay nagpasok ulit ng meryenda ang nanay ni Auria. Tang orange. Mukhang galing sa Estet. Pati ang palaman sa tinapay ay corned beef. Katas Amerika.

Nalaman lang balikbayan siya, iba na ang meryenda. Hehehe

Sinabi niya kay Auria na isang buwan lang siya sa Pinas at kailangang malaman na niya kung desido talaga ito sa kanilang pagpapakasal.

Hindi pa man nakakasagot si Auria ay pumasok si Baby Damulag at may kasamang isa pang babae na ang tingin niya ay kapatid ni Auria na tinedyer.

“Bayaw” sabay yakap sa kaniya ng tinedyer”

“Tawagin na kitang Kuya Adel ha?” tanong nito na tinitigan siya mula ulo’t paa.

“Kuya Adel?”


Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Thursday, November 16, 2006

There is no instinct like that of the heart. -Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 6 Karugtong ng kabanata:



Dear InsansaPinas,

Tuloy ang kuwento ni Rick-Ang pagkikita- ito totoo-totoong totoo na. Sumpa man.

Inimbitahan siyang umupo ng nanay ni Auria. Paglakad niya sa may sopa, nakasunod ang mga paslit na ususero. Para siyang isdang nasa aquarium. Inuusisa, tinitingnan bawa’t kamay ng kaniyang buntot. Para siyang ibong nasa hawla na pinagmamasdan kung malapit nang mamatay o kakanta o kakain. Para siyang baboy… ehekk.

Naglabas ng maiinom ang nanay ni Auria. Isang maputlang orange Juice. Tila ba maputlang natakot sa multo o nakalimutang maglagay ng kulay. Malamig ang tubig pero kulang ng asukal. (Kapintasero naman ng Rick na ito. Ako, ito insan, sumisingit sa kuwento ni Rick).

“Eh taga saan ka ba iho? Mukha yatang dayo ka rito sa amin?” tanong ng nanay ni Auria,
Habang ang mga mukha ng ibang matatandang babae doon ay naghihintay din ng pagkakataon para siya matanong.


Ah akala mo interrogation. Ako ulit ito, sumingit sa kuwento. Malapit ko na kasing matapos ang aking kinakaing ice cream, iniisip ko kung ano ang isusunod kong kunin.

“Taga Maynila po ako”. Maikling sagot ni Rick. Hindi niya sinabing Estetsayd siya. Baka raw lalong magkagulo ang mga nakikiusisang kamg-anak na naroroon.

Paano naman kayo nagkakilala ni Auring?


May pagka NBI rin pala ang nanay ng babae. Kaya lang natural lang yon sa nanay. Ang iba ngang nanay pati bank statement inuusisa.

Bago pa man nakasagot si Rick, may dumating na babae. Kagulo na naman ang mga hinayupak na mga kamag-anak.

Maganda siya. Balingkinitan ang katawan.
(wow sabi ko, kahit hindi ko naman nakikita, bakit ba panay ang singit ko dito. Makakakuha na nga ng kape.

Tumayo rin si Rick para sabayan akong kumuha ng kape.

Pag-upo niya ay tuloy ang kuwento.

Si Auria nga iyon. Kaya lang bakit parang katatapos lang umiyak?



Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Tuesday, November 14, 2006

The heart has reasons that reason does not understand. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 6 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,




Tuloy ang kuwento ni Rick-Ang pagkikita- ito totoo na talaga.

"Hindi ko siya kilala ah. Baka nagkamali ng bahay. sabi ng Baby. Eh mister, sinong baby ang hinahanap mo?tanong niya kay Rick.

"Auria ang pangalan niya pero Baby daw ang kaniyang palayaw", sagot ni Rick.

"Ow, si Auring. Baby nga rin siya. Pero di siya rito nakatira. Doon sa likod. # 305 ito, yong kanila #305 A. Pinsan ko siya."

"Ibig mong sabihin si Baby Liit ang hanap niya? Akala ko pa naman may nagkamali na saiyong magpakasal". sabad ng matandang lalaki.

"Si Tatang, pinagbibili ako." tampo kunwari ang anak.
" Eh kung ipagbibili kita, por kilo. Mas tutubo ako. hehehe". Sige na nga samahan mo na.

Umikot sila sa bahay na malaki at sa likod nga ay mas maliit na bahay. Kumatok si Baby Damulag. Dumarami ang mga taong nag-uusisa. Para bang isang buong baryo ang nagising sa paghanap sa isang dalaga ng isang binata.

Ang nagbukas ay matandang babae. Humalik ng kamay ang kasama niyang babae. May lumabas na isa pang may edad na babae na bumunghalit ng:

“Oy Baby, nobyo mo? Kaswerti mo naman. Hang pogi.” May kasama pang hampas yon.

Sa lakas ng salita ng babae, marami pang nagdatingan. Hindi malaman ni Rick kung saan nanggaling ang mga yon. Bata, matanda, pangit, maganda, mabango, mabaho, pandak, mataas.

“Hindi ko Tiyang. Hinahanap ho si Auring”. Sagot ni Baby.


“Si Auring ko? Bakit daw?” tanong ng matanda.

“Ewan ko, hindi ko pa naman ho naitanong eh. Nasaan ho ba si Auring?”

“Wala siya. Nasa bayan at mayroon daw siyang kakausapin. Pero babalik na siguro yon.
Gusto ba niyang maghintay?”


Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Sunday, November 12, 2006

Love is the history of a woman's life; it is an episode in man's.-Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.


Part 5 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Kuwento ni Rick-Ang pagkikita- (twwwinng twwwwinnng)( ano kanyo yan? tunog ng biyulin).

Nakita niya ang bahay na address na ibinigay ng kaniyang nobya sa internet. Tawagin natin siyang Auria. Ang nagbukas ng pinto ay matandang lalaki.

"Nandiyan po ba si Baby? " ('yon daw ang tawag sa bahay nila).

"Ah si Baby Damulag?" sagot ng lalaki. Kumunot ang noo ni Rick. Hindi niya alam kong may kasamang Damulag ang Baby. Pero bago pa man siya nakasagot ay parang kampanang rumepeke ang bunganga ng matandang lalaki.

"Oy Baby Damulag, parine ka at may nagkamali yata saiyong dadalaw."hiyaw ng matanda.

Nakatayo pa rin si Rick sa labas ng pinto pero natanaw niya ang malalaking hitang bumababa mula sa hagdan. Sumalosep sa isip niya, damulag nga.

Hawig nga sa retrato ang babaeng lumapit pero para siyang malaking batang napabayaan ng magulang na tagasimot ng tira sa kusina. Ang laki.

"O eto si Baby, Mister, siya ba ang hinahanap mo? Kung hindi naman, ay dalaga din yan, naghahanap ng mapapangasawa. Hindi mo pa man hinihihingi ang kamay, pati hita "eheste" paa ay ibibigay ko na". sabi ng matanda na nanunukso ang mata sa babaeng lumapit.

"Ibig mong sabihin, Dabiana pala yong gerl pren mo? "sabad ko. Tuloy tayo para kumuha ng ice cream. Sandali lang kako, time out muna.


Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Friday, November 10, 2006

The loving are the daring.--Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.


Part 4 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Pumunta kami sa Fresh Choice. Salad bar siya. Eat all you can. Pero doon sa mga dahon-dahon, isang beses ka lang makakakuha kaya dapat marunong kang magtambak sa maliit na pinggang ibibigay saiyo. Pero pagdating sa soup, mga pies, drinks, desserts, ay Daay , kahit ilan balik mo na may pangal ka pasa bibig, babalik ka na para kumuha pa ng maliit na pizza o kaya ay maliliit na hiwa ng mga cakes. Saraaap.

So, pagkatapos nang makapag-imbak ako ng pagkain sa lamesa(may "I shall return" akong card na inilalalagay sa lamesa tuwing ako ay pumupunta sa hilera ng mga pagkain, kung hindi baka iligpit ng waitress)ay pumuwesto na ako sa harapan ni Rick. Ang bruho, pinaguilty conscience pa ako. Kaliit na dakot ng salad ang kinuha. Nagmukha tuloy akong gahaman sa pagkain. *heh*

"Pasensiya ka na kung hindi kaagad ako nagkuwento saiyo."Pasakalye ni Rick na dinadalirot ang kawawang green peas sa salad niya. Kawawang green peas. Kung makakaiyak nga lang yon, siguro yon nang hintuan muna ako, hintuan mo na ako, disin sana'y ginawa na niya.

"Okay lang" sagot ko naman. Uhhhm sumingit sa ngipin ko ang kapirasong brocolli.

"Marami kasing istorya, hindi ko alam kung saan ko sisimulan." Tuaok pa rin siya ng tusok ng green peas na gutay na gutay.

"Aba, mahaba-haba rin ito. Ilang tsapter kaya?" Hindi ako nagkamali. Hindi ako nagkamaling magtambak ng pagkain. Hige(sa isip ko lang), tuloy ang kuwento, habang mainit ang tingin ko sa baked potato na may butter. Hmmm cholesterol na, carbohydrates pa.

Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika
,,,

Wednesday, November 08, 2006

All love that has not friendship for its base, is like a mansion that is on the sand-Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.

Part 3 Karugtong ng kabanata:

Dear InsansaPinas,

Tahimik ang mundo ko maghapon. Bwisit ako eh. Huwag nga lang may mag-ring na telepono, parang simbahan katahimik ang aking maliit na cubicle. Kulang na lang na may magmisang pari at mga grupo ng anghel na kumanta ng aleluya, aleluya, maari na kayong lumuhod at magdasal.

May wisik pa yan ng aking bottled water. Pag bigla mong tingin sa akin ay sulimpat. Yong salubong ang dalawa kong mata. hekhekhek

Tahimik din si Rick. Panay lang ang buntong hininga at tanaw sa malayo. Ang malayo naman na iyon ay 'yong aming water cooler na tambak ng mga paper cups. Igiban din yon ng mga gustong makatipid sa tubig kaya bago umuuwi ay pinupuno ang kanilang isang litrong bote. *heh*

Alas seis na. Isa-isa nang na-aalisan ang mga katrabaho namin. Naghanda na rin akong umalis. Pinalitan ko na ng aking sneakers ang aking sapatos na balat. Haay, ang sarap ng feeling. Yan ang uso dito. Gamit ay sneakers, pagdating sa opisina ay palit ng sapatos na may takong para raw disente ang dating. *heh*

Lumapit si Rick. Isnab ko nga siya. Tsee. Kung pwede raw akong makausap? Tsee. Kakain daw kami sa labas. Ahay. Yan ang maganda. Siyempre naman,pag kainan mabilis ako errrm mabait akong kaibigan, handang dumamay. *heh* Kaya sagot akong oo.

Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika


,,,

Monday, November 06, 2006

Love: a temporary insanity, curable by marriage-Pinay Love Story 2...

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.


Karugtong ng kabanata:

Dear InsansaPinas,

Hanep sa bilis ang dating ni Mona sa opisina. Wala pang isang oras ay nasa tapat na ng desk ni Rick. Ano kaya ang sinakyan nito, walis tingting?

Narinig ng aking taingang lumalapad pag gustong makarinig ng balita na inimbita siya ni Rick sa tanghalian. Uhmmm, himala ng mga himala. Parang gusto kong magtirik ng kandilang pink na may samyomg "Love is in the Air".

Paano na yong gerl pren sa pinas na pakakasalan kuno. Ayaw ko ito. Hindi ako updated sa balita. Nawawala ang aking pagka BBC (hindi BBC news kung hindi, Balitaan ng mga Balitang Controversial at ang aking pagka CNN (hindi CNN News) kung hindi Chismosang Number Nine, (bakit number nine kanyo, eh meron naman pang The Buzz, Cristy Fermin, etc). Sa number nine na lang ako, paborito ko kasing number.

Lintek pa yong auditor galing sa Hong Kong. Kinukulit ako kaya di ako makatayo para maharap itong si Rick. Sayang na walang ang pinagsamahan naming mga usapang lalaki ehek, lalaki sa babae at babae sa lalaki.

Pag alas dose, tumayo sila at lumabas. Tiningnan lang ako ni Rick para hudyat na siya ay lalabas.Tumango naman ako. May oras ka rin sa isip ko, habang kandahirap akong esplika sa auditor yong mga hindi niya maintindihan. Bobo. ekkk

Nagtatawanan pa sila nang bumalik. Parang kinurot ang puso ko. Hindi sa nagseselos ako LOKAH. Nagseselos nga ako dahil hindi na yata ako ang kaniyang Lady Confessor. Alam naman ninyo may LYS ako (Lovingly Yours Syndrome, ineng at ato) at mayroon din akong MMKF (Maalala Mo Kaya Fever).

Ah kesehoda. Buti matatahimik ako kahit sa hatinggabi na tumatawag siya para lang magkonsulta pag may problema sa pag-ibig. Ang hilig ko kasing makialam baga. PQ ako. Pakialamera Queen.

Nagbabye sa akin si Mona. Hindi niya ako nilapitan dahil nakita niyang nakadikit sa akin yong Singkit na auditor.Ayaw ko rin siyang kausapin. Ayaw ko ring kausapin si Rick.

Masama ang loob ko kasi nauna pa niya sigurong naikuwento kay Mona yong nangyari kaysa sa akin. Heh.

Lintek na utak ito. Bakit ko ba sila papansinin.

Pagdaan ko papunta sa ladies room, hindi ko sinulyapan ang desk ni Rick. Nakatingin din siya sa akin. Alam ko. Ah loko, sisimulan niya ako. Tatapusin ko.

Itutuloy.

Ang iyong pinsan,

pinaysaamerika

,,,

Saturday, November 04, 2006

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.

Ikalawang kabinata eheste kabanata.

Dear InsansaPinas,

Ayaw akong sagutin ni Rick. Patuloy siyang nakatitig sa nakasarang monitor ng kaniyang computer. Gusto kong sabihin, open sesame, ang password niyan. Baka lang kako nakalimutan niya.

Abah, ni hindi ako tiningnan. " Ano ka ba namatanda?" tanong ko.
Wala pa ring sagot. Sapakin ko kaya, isip ng aking utak na pagkamaton. Kaya lang saved by the bell siya. Tumunog ang telephone. Riiing.

Helliw? dampot ko ng telephone. Haynaku, si Mona, yong isang ahente ng Mary Kay na crush si Rick. Tapang naman ng pang-amoy nito. Alam kaagad na na dumating na si Rick eh ito nga't wala pa yatang kinakausap na tao.

Kahit naman ako hindi ko gugustuhin ito si Mona. Itim ng labi Day, kahit na ilang pahid ng pulang lipstick ang ilagay niya. Naninigarilyo yata kasi mula nang sixteen pa lang.Nakailang diborsiyo na at may dalawang anak. Masipag namang magtrabaho at magaling sa sales. Hindi yon umaalis hanggang hindi ka nabebentahan ng kahit isang producto niya.Noong huling nagkita kami, nabentahan niya ako ng lipstick, eh hindi naman ako gumagamit ng lipstick. Nganga ginagamit ko noh. Kuleet kasi.

Alam kong hindi siya kakausapin ni Rick kaya sabi ko tawag ulit siya. Pero bago ko nasabi yong tawag siya, inangat ni Rick ang telephone at kinausap si Mona.
Himala ng Santong nawawala. Hindi ako kinakausap tapos kinausap yong hindi niya dating kinakausap. May anghit ba ako?

Itutuloy.

Ang iyong pinsan,






,,,




,

Thursday, November 02, 2006

What lies behind us, and what lies before us are tiny matters compared to what lies within us.--another Pinay's love story kuno part 1

SOUL MATE MEETS SOUL MATE sa Internet, subtitle, Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.


What lies behind us, and what lies before us are tiny matters compared to what lies within us. --Ralph Waldo Emerson

Dear insansaPinas,

Hanep ang pasakalye anoh. Kala mo talaga totoo. Pero talagang totoo ito. Mahulog man ka man sa silyang kinauupuan mo ngayon.

Kuwento ito ng isang kasamahan sa trabahong lalaki. Kasi ang mga love story naman natin ay panay babae, kaya ito ang love story ng isang lalaking umuwi sa Pinas...teka simulan natin sa simula. Anong title ng istorya. SOUL MATE MEETS SOUL MATE sa Internet, subtitle, Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.

Kasalukuyan kaming naghihintay na magsimula ang aming Christmas party na ako ang natokahang mag-organize. Maaga pa lang ay nasa restaurant na kami para ayusin ang mga decorations at ang mga gagawing program. Pagdating ng hapon gulapay na kami kaya inibitahan ko sila sa bahay ko para makapahinga bago magsimula ang Party. Kinuwento lahat ni Rick ang kaniyang love story na alam ko na naman.

Kasama ko si Rick, isa siyang doctor na beterinaryo na nagsapalaran si US of A. Anak mayaman siya pero gusto niyang lumayo sa Pinas dahil nasawi siya sa pag-ibig. Hindi niya linya ang trabaho niya pero magaling din siya sa marketing. Namimiss nga lang daw ang pag-opera ng pusa, aso, kabayo at iba pang hayup. Kaya lang wasak talaga ang puso niya. Kasaklap talaga. Pero hindi yong pag-ibig na iyon ang aking ikukuwento, kung hindi ang pag-ibig niya na nameet niya sa internet.

Isa siya sa mga unang nahook sa internet sa amin kaya pala palagi siyang puyat ay nakikipagchat siya sa gabi hanggang madaling-araw.

Nakilala niya ngayon si Mimi (hindi niya tunay na pangalan). Maganda siya. Ipinorward niya sa amin ang retrato niya noon sa e-mail. Hmmmm, may mukha. Hmmmm, may katawan.
May dalawang mata, isang ilong at dalawang tenga. Pagkatapos ng anim na buwan na pagsusulatan ng e-mail. pagchachat sa Yahoo at kahindik-hindik na bill sa telepono sa long distance, umuwi si Rick para makilala ng personal si Mimi.

Nagpasama siya noong bumili ng pasalubong. Pabango raw. Ralph Lauren pa. Kagaya ng pabango ko pag hindi ako galing sa kusina.

Sa Pinas na lang daw siya bibili ng singsing. Sabi ko hindi mo pa nga nakikita ng harapan, iniisip mo nang pakasalan. Kumatok daw uli ang tawag ng pag-ibig sa kaniya. Hurmmm, kakorni namang linya ito. Bakit di na lang sabihin na nain-love siya ulit. Love ba talaga yon? Eniwey, sige na nga. Malapit na nga ring magpaalam ang mga buhok niya sa bumbunan, kaya kailangan na ngang makatiklo siya nang mapapangasawa.

Tanong ko pa, nakita na ba ang retrato mo? Oo naman daw. Hindi ba natakot? Muntik na akong batukan. Buti na lang nakababa na ako sa escalator.

Lumipad na siya sa Pilipinas. Isang buwan ang hiningi niyang bakasyon. Matagal din siyang di nagbabakasyon kaya naipon ito.

Isa, dalawa, tatlong Linggo, lumipas, bakante pa rin ang desk niya. E-mail niya sa akin. Masaya siya. Mahal daw talaga niya at mahal din siya. Magpapakasal sila sa huwes bago siya umalis. Sagot ko naman, buti naman. Ibalot na lang niya yong mainit na sabaw. Naiimagine ko siyang nakaputi. Paborito niya yon, dahil doctor nga siya... ng mgahayup.

Wala nang e-mail pagkatapos noon. Sabi ko, yari, busy sa honeymoon. Baka eextend pa ang bakasyon. Sumusobra na siya ha. Inako ko na nga ang trabaho niya.

Pero hindi siya nagextend. Inabot ko siya sa opisina nang araw na dapat siyang bumalik. Pero imbes na masaya, malungkot ang mukha. Hinanap ko ang singsing, wala. 'No nangyari ha? tanong ko. Tiningnan lang niya ako.

Itutuloy.

Ang iyong pinsan,



,,,

Sunday, October 29, 2006

Think of all the beauty still left around you and be happy.

Karugtong pa rin ito ng adventure ni Pinaysaamerika sa Virginia, mahilig kasi siyang magsabi ng Yes Virginia.

Pagkatapos naming magdrive ng ilang milya, pahinga naman. Isang pahingahan itong visitor center. Acshually may tindahan dito ng mga souvenirs. Mga libro tungkol sa ibon na makikita sa park. Wala naman akong nakita kung hindi uwak.

Naalala ko tuloy ang aking probins sa Pinas kung saan maraming uwak lalo na sa may beach na maraming patay na isdang inanod ng alon.

May mga t-shirt na kamamahal, para lang malaman na galing ka sa Park. Di na oy. Kaya lang di ako nagreklamo, baka sabihin, o sige ikabit mo ang 20 dollars mo sa iyong t-shirt at lagyan mo ng I've been to Shenandoah Park.

May isang log book doon kung saan puwede mong isulat kung anong hayup na ang iyong nakita sa park. Kaya pala yong isang insik na babae, habol-habol yong isang uod na maitim na nakita niyang gumagapang na mabilis pasilong sa kotse nilang nakaparada. Para ko pang nakita yong uod na sumisigaw ng HELP, HELP.
May nakasulat doon na cuterpilar (sulat bata). Isa naman ay dear (deer) siguro o ang kaniyang mahal. Haaay. malolokah ako. Pag labas ko naghanap ulit ako ng kahit anong insekto para lang naman may maisulat ako.

Tumingin ako kahit sa mga natutuyong kahoy at dahon. May nakita akong kaisa-isang grasshopper. Ano nga ba ang grasshopper sa Tagalog. Hindi yong green ha na malaki. Ah tipaklong. Anak ng tipaklong naman, talagang makakalimutin na nga ako. Ang magsabing ulyanin na ako, pipitserahan ko.

Ang nakita ko ay maliit lang at kakulay ng tuyong dahon at kahoy. Kailangang sipain ko ang mga tuyong dahon para siya gumalaw at tumalon. Para akong sira ulong sigaw ng sigaw ng Talon, habang nakaamba ang aking camera. Mukhang tanga? sinabi mo.

Sa harap pala ng visitor's center ay ang magandang view ng malalim na bangin.



Hindi ako lumapit kaya piniktyuran ko na lang ang mga taong nandoon sa malapit sa bangin. Kumanta pa ako ng THE HILLS ARE ALIVE WITH THE .... Pwede naman akong maupo sa bangko sa ilalim ng puno. Parang the bangko under the mango tree sa aming probins kung saan kukuyakoy kami pag mainit ang panahon pero malakas ang hangin at minsan bigla na lang "blag",may nahulog na palang hilaw na mangga. Haay sarap. Ang puno sa picture ay mukha lang puno ng sampaloc pero hindi. Ewan ko ba kung anong puno yan.

Ito ang poplar trees. Hindi popular. Poplar.



Ang tatayog tapos wala ng dahon sa baba, lahat nasa itaas na. Kapag tumingala ka, makikita mo ay mga nagtataasang mga punong hubad pero may dahon sa tuktok.



Kaya pag naglakad ka sa gitna nila, ang feeling mo ba ay para kang dwende sa taas ng mga punong nakapaligid saiyo.

Pero may mga puno na kahit dilaw na ang lahat ng dahon, puno pa rin dahon ang mga sana.

Ganda pang tingnan. Para bang babaeng yellow ang buhok.

Balak ko sanang pumitas ng kahit dalawa pero bawal pala. Kahit tuyo na. Peksman, hindi ko kayo iniistir. Five hundred dolyares ang fine. Di ba fine yon.

Kaya ito kahit damong natutuyo, pag may buhay pa hindi mo puwedeng pitasin.
Kahit na nga patay na kahoy basta may nakatira pang buhay na tanim, di puwedeng galawin.

Hmphhh makauwi na nga.



pinaysaamerika

,

Saturday, October 28, 2006

Sunrise, Sunset- Adventure ni Pinay sa Park

Dear mouse,

Karugtong ng paglalakbay sa Shenandoah Park kung saan palagi kami nakapark.



Kasi naman kung nakasakay ka lang sa sasakyan, hindi mo makikita ang magandang tanawing kagaya nito.



Na nang makita ko parang gusto kong tulain ang tula ni Walt Whitman na SONG AT SUNSET, kaya lang mahaba. By the time matapos ko siguro ko, lubog na ang araw.
Kaya ito, kapiranggot lang.

Splendor of ended day floating and filling me,
Hour prophetic, hour resuming the past,
Inflating my throat, you divine average,
You earth and life till the last ray gleams I sing.
Open mouth of my soul uttering gladness,
Eyes of my soul seeing perfection,
Natural life of me faithfully praising things,
Corroborating forever the triumph of things.

Illustrious every one!



O di va, feeling intelektwal ako. Poem, poem pa.

Pero bago ako sumakay sa sasakyan, kumanta muna ako ng:

Song: Sunrise, Sunset

Is this the little girl I carried?
Is this the little boy at play?
I don't remember growing older
When did they?
When did she get to be a beauty?
When did he get to be so tall?
Wasn't it yesterday
When they were small?
Sunrise, sunset
Sunrise, sunset
Swiftly flow the days
Seedlings turn overnight to sunflowers
Blossoming even as we gaze....

Sa totoo lang hindi ko ho memorize ito. Panahon pa ni kupong kupong. Kaya Sunrise, sunset, sunrise, sunset...

Itutuloy...

pinaysaamerika

Related articles:

1. The Goal of Life

2. The long and Winding Road
,

Friday, October 27, 2006

The Long and Winding Road

Dear insansapinas,

This is the road going up. Parang Baguio ang dating niya kaya lang walang mga Igorota, Igorote pero iba may bigote. (heh)



Acshually, the attraction of the park is in the changing of colors of the leaves of the trees. Ay Day, kaganda naman talaga. May green, may red, may brown, may yellow.

The long and winding road
That leads to your door
Will never disappear
Ive seen that road before
It always leads me her
Lead me to you door

The wild and windy night
That the rain washed away
Has left a pool of tears
Crying for the day
Why leave me standing here
Let me know the way.

O ayan may kanta pa kayo mula sa Beatles.


Naalala ko tuloy noong ako'y nasa Low school pa lang (Tama ang spelling niyan lokah, ibig sabihin, mababang paaralan. Korniko, thud thud thud. (palo sa ulo yan).
Ang titser ko pinagalitan ako dahil bakit ko kinulayan ang dahon ng pula ay para sa bulaklak lang yon. Gusto ko sanang ipadala sa kanya ito, kaya lang retired na yata.



Mga dahong iba-ibang kulay. Para bagang buhay na Life na sumasapit ang panahon na kailangan siyang maluoy (malanta) at unti-unti siyang nagpapalit ng kulay, mula birde oops berdi oops sige na nga GREEN , nagiging pula, dilaw at brown.



Naalala ko tuloy ang kanta ni sino ba yon buwakanang singer na yon. Ah
Cascades. Kaya ito, pinulot ko ang isang dahon, inilagay ko sa isang puno at ipinaretrato ko sa aking kapatid. At sa saliw ng LAST LEAF, ako ay maiyak-
iyak na tiningnan ko ito sa retrato. Wsssws. Panyo nga.

The last leaf clings to the bough
Just one leaf, that's all there is now
And my last hope live with that lonely leaf, lonely leaf
With the last leaf that clings to the bough

Last summer beneath this tree
Myh love said she'd come to me
Before the leaves of autumn touched the ground, touched the ground
My love promised she's be homeward bound

Then one by one the leaves began to fall
And now that winter's come to call

The last leaf that clings to the bough
Just one leaf, that's all there is now
Will my last hope fall with that lonely leaf, lonely leaf
With the last leaf, the last leaf
With the last leaf that clings to the bough
Bough, bough, bough . . .

bohoohohoooo.



Nakakapagod magdrive. Kahit hindi ako ang nagdadarive. Kasi dati naman akong nagdadrive anoh. Kaya pag kasama ka sa sasakyan, para ka ring nagdadarive, may kasama pang break yon. hehehe. Sa haba ng aming lalakbayin, 100 miles mga ineng at mga totoy, kaya kailangan ang break. Kaya may pahingahan sa mga dinaanan.Ito habang nagpapahinga ang aming sasakyan, takbo ako sa ladies room na hindi naman talaga ladies dahil may mga babies, may mga makukulit na batang sumusilip sa cubicle. Kainis, sarap umbagin. Malaki nga lang ang nanay niyang Puti. Yon naman babaeng itim na nagpalit ng diapers ng kaniyang anak, hindi man lang naghugas. Ewww.

Sus ginoo, maga pa lang nagbabaha na sa loob. Sinong nagsabing pinoy lang ang hindi marunong gumamit ng comfort room. Ha? Gusto ko na ngang mamangka, mababasa ang aking Hush Puppies. Ewww.

Itutuloy.

Related articles:

1. The Goal of Life

,

Thursday, October 26, 2006

The goal of life is living in agreement with nature.-Si Pinay namasyal sa Park

Mac Arthur's Park is melting in the dark
all the sweet green icing flowing down
someone left the cake out in the rain
I don't think that I can take it
'cause it took so long to bake it
and I'll never have that recipe again
Oh, nooo!

Pasakalye lang ho yan.

Bago tayo magkuwentuhan ng mga love stories na iyakan, samahan ninyo muna
ako sa aking pagdalaw sa Shenandoah Park sa Virginia. Oo Virginia, ako ay napunta sa Virginia. Ganito kasi yon. Nandoon ang iba-ibang puno na pag autumn ay nag-iiba-iba ang kulay. Yong byerde, nagiging pula o kaya yeylo o magenta. Hindi si Reyna.

So sakay kami sa Ford Explorer ng aking kapaytid at kami ay naglakbay ng isang oras.
Sa daan ay nakita ang matataas na bakod sa gilid ng freeway. Wow naman may fence ang highway nila. Taas pa.

Muntik na akong sakalin ng aking kapaytid. Hindi fence yan. Noise barrier. O di va, para hindi marinig yong ingay ng mga sasakyan sa mga bahay-bahay sa kabilang ober da bakod. Bigla akong nagshades. Baka kasi may makarinig ng sinabi ko makilala pa na ako yon.

Dumating din kami hay. Mga seventy miles o mahigit isang oras ang takbo ng aming sasakyan. Hindi yan gumapang ha dahil walang trapik.

Ito ang entrance ng park.




Kung hindi ninyo nababasa ang nakasulat, hindi ang mata ninyo ang may diperensiya
kung hindi ang aking kamera. Una nakalimutan kong dalhin ang memory stick. Hina kasi ng memory ko. Hindi nagstick.

Ikalawa, wala ng baterya yong aking camera. Hindi ko nacharge eh.
Ang bayad ay fifteen dollars sa isang sasakyang malaking kagaya ng dala namin.
Para sa pitong araw yon pero walang labasan ha. Kasi marami roong nagcacamping. Gusto bagang makipag-usap sa nature. Ako walang oras makipag-usap kaya isang araw lang kami.

Itutuloy

Pinaysaamerika

,

Wednesday, October 25, 2006

Ito si Pinay pag bagong gising.

Mukhang bruha. Pero nakakapagsuklay ng walang suklay. Isa sa mga natutuhan ko rito sa
Estet and people don't care kung sabukot ka. Bakit ako may salamin. para hindi ako makilala. silly. hekhekhek



,

Friday, September 29, 2006

Pinay Goes to Washington Part 3-Ang Parada, Bow

Ito ang karugtong ng punit-punit na paglalahad ng tungkol sa parada. Ito ang mga banda. Banda rito, banda roon. Kaya lang nakasuot sila ng palda. Mga migrante kasi ang mga ninuno nila, galing sa Europa. Tingnan mo itong mamang ito, kataas-taas nakaharang diyan sa gitna. Teka, hindi ko kamay yong nagreretrato rin. Mahaba ang mga kuko anoh.

Ito naman ang malaking flag, na sa kalakihan, mahigit isang dosena ang may dala.
Itong mamang ito nandiyan pa rin sa harap. Hoy mama, upo.



Ito ang mga nagbibisekleta na nakalimutan ang isang gulong. Tingnan ninyo itong mamang nakablue, nandiyan pa rin. Tusukin ko kaya.



Ito ang mga tatay noong bisikletang nakalimutan ang isang gulong. Nakita ninyo, medyo tumabi yong mama. May nauna yatang tumusok. hehehe



Ito ang mga pulis na nakakabayo. Tatataas ng kabayo. Meron isang babae na pulis.
Astig siya. Kita ninyo nawala na yong mamang nakablue. Napagod na rin yatang katatayo. Tingnan ninyo ang building na nasa piktyur. Parang lumang Congress natin hane.




Makauwi na nga. Wala naman masyadong makita. Gusto ko pa ang Independence Parade sa atin. Daming artista.

Pinaysaamerika

,