Nakilala ako noong receptionist na lalaki na alam ko hindi talaga lalaki. In fwerness, masyado siyang dedicated sa work niya. Halos hindi umuupo. Wala pa akong sampung minutong nakaupo, tinawag na niya ako.
Habang nilalagyan niya ako ng id bracelet, siinabi ko na bilib ako sa kaniya. Sinabi ko yon ng taos sa puso ko at hindi pambobola. Alam kong nakakatulong sa kaniyang mood maghapon ang makarinig ng papuri sa mga pasyente na kung hindi masungit ay maysakit na hindi nagsasalita.
Alam mo naman insan na early 20's ko nang maoperahan ako sa breast. Cysts lang naman, pero tatlong beses nangyari. Ewan ko ba naman itong mga bukol na ito at mahilig yatang tumubo sa aking mammary gland. Hindi naman sila mukhang keso na nabuo dahil sa gatas dahil wala naman talaga akong gatas. Got milk? No. ahek.
Ang maganda nito, walang makinang ginamit noon ang doctor para malaman na mayroon akong cyst. Ngayon, may mammography na may ultra sound pa.
Dahil sa medical history ko at ang aking pamilya, red alert sila sa akin pagdating sa
breast kaya noong nakaraang taon, nang pinersuade nila akong sumali sa isang programa ng breast cancer detection, sa pamamagitan ng libreng silip at eksaminasyon, pinababalik nila ako sa isang follow-up kasi raw may nakita sila. If I know, gusto nila akong gawing guinea pig. Eniwey, hanggang dito ay naabot ako dahil ang sulat ay pag kumunsulta ako sa aking ob-gyne, kailangan ipakita ko raw ang sulat nila na may findings sila sa right breast. Eh ako pa naman insan ang nerbiyoso't kalahati na para bang may nararamdaman nga ako. Schiso nga raw ako. Nakakain ba yon?
So, to make the story long ehek short, ultra sound daw nila ako, base sa nakuha nilang film sa aking previous doctor.
Pero mammogram daw muna. Eh ang sakit noon. Pero nakita ko rin ang monitor. Aling kaya doon. Wala naman akong makita.
Tapos pinaghintay ako para sa ultra sound. Ang maganda sa ospital na yon, maari kang magreklamo kapag hindi ka naasikaso ng mahigit labinlimang minuto. Titingnan nila ang dahilan kung bakit hindi ka naasikaso. O di va, magandang patakaran yon.
Memya, memya, pagkatapos kong mabasa ang mga katsisimisan sa magasin na US, (sandali na kay Angelina Jolie na ako) a sinundo na ako nang isang ultrasound technician na lalaki. May kasama siyang babaeng technician. Para maiwasan ang kasong sexual harrasment thingy sa mga ganoong pagkakataon.
Magaling sana yong technician dahil pinapaliwanag saiyo ang gagawin niya at ang mga expectations. Pero sabi niya titingnan daw niya ang left breast ko. Bigla akong napasalita pagkatapos kung tumango at umiling lang dahil sa trauma ko doon sa mammography room. Ipitin ka ba naman ng dalawang beses. Sakit.
"I thought it is right breast? " Kung di lang madilim sa kuwarto, baka nakita ko siyang namutla. Eniwey, sabi niya, titingnan din niya ang aking left. Dahil ba kaliwete ako? ehek.
Habang nireretrato niya ang loob ng aking dibdib, sinisilip ko rin sa monitor. AHA nakita ko nga ang sinasabi nila. Para siyang holen sa laki at sa bilog.
Nagpaalam siya sa akin na ikukunsulta niya sa doctor ang findings.
Nang bumalik siya, sabi niya ifoforward ang resulta sa aking doctor.
Pinagbihis niya na ako at sinabi niyang pagkatapos ay puwede na akong lumabas sa pinto.
Tanong ko, right or left? hehehe Kulit ko noh?
Ang iyong pinsan,
Pinoy,Pinay, balikbayan,
love,Robert de Niro,Jane Fonda, romance
No comments:
Post a Comment