Mayroon akong appointment sa ibayong siyudad. Inexplore ko na ang papunta doon, insan. Tatlong sakay sa bus. May dala akong mapa galing sa Google at sa bus company, pero tumawag pa rin ako sa bus company kung paano pagpunta doon. Yon pala ang ibinigay sa akin yong pinakamahabang ruta. Naksiyapo, tatlong oras ang travel time ko hindi dahil ganoon kalayo kung hindi lahat yata ng sulok ng daigdig ay humihinto ang bus.Tapos, maghihintay ka pa ng isang oras sa susunod na bus. Natapos ko yata ang crossword puzzle sa isang diyaryo bago dumating ang sumunod na bus.
Maaga din akong dumating sa appointment ko kaya isang oras mahigit ang hintay ko sa labas. Matapos ang dalawang oras, labas na ako at tuliro na naman akong lumabas sa may bus stop. Isang babae ang nagsabi sa akin na walong minuto pa at dadaan na ang bus.
Tapos,tumatanaw siya sa malayo at hahagikhik. Nggiiiiii. Ano ba yan, sira ba ulo oa noh. Maayos naman ang pananamit.
Naalala ko pala pabalik ako kaya lumipat ako ng kalye. Lumipat din yong isang babae na lumupasay sa gutter ng bus stop habang naghihintay. Juicekopoh, ano ba itong mga nakakasabay kong mga tao. May mental institution ba sa malapit at mga nakawala ito.
Eniwe, dumating ang bus. Sakay kaagad ako. Sakay doon yong babae. Naupo, sa may likod ng driver, tumayo, lumakad papunta sa likod ng bus, bumalik, tiningnan kami ng kaharap niya nang nanlilisik ang mata. Ngiiii. Tapos pinikit ang mata. Biglang naghilik. Hanubayan.
Pagkadating namin sa susonod na bus depot, sumakay kaagad ako sa bus na akala ko ay pabalik na sa istasyong pauwi sa amin. Papunta pala sa West yon at pag-ikot saka pabalik sa East. Isang oras din akong naglakbay.
Habang break bago umikot, nagkuwentuhan kami ng driver. Sinabi ko na kailangan kong makarating sa pharmacy para mapalitan ang aking gamot. Sabi niya huli na. Pwede rin naman kasing kinuha ko yong isang bus na papunta na roon via highway. Malay ko ba
kasi, bagong salta lang naman kasi ako dito. Hindi kagaya sa San Francisco, magbus, magkotse, hindi mo ako maililigaw.
Pabalik kami nang makita niya ang bus na dapat kung sakyan. Nakaalis na. Sabi niya sa akin, huwag na lang akong bumaba.
Pagod na ako nang dumating sa Metro Station. May dalawang escalators pa namin akong sasakyan. Yong isa, napakataas, eh may acrophobia pa naman ako.
Dumating ako sa bahay, 6:30 na. Whew, magluluto pa. Manonood pa ng Dancing with the Stars. zzzzzzzzzz
Pinoy,Pinay, balikbayan,
love,Robert de Niro,Jane Fonda, romance
No comments:
Post a Comment