Advertisement

Sunday, June 26, 2011

You do not appreciate what your parents have done until you are in their shoes

Dear insansapinas,
I just talked with Tsikiting Gubat Girl yesterday  over the phone. She is in San Francisco pursuing her Graduate Studies. She said that she enroled in more units while working so she can finish by next year. Hirap daw.  It's okay, I told her. When I was taking up m MBA, I did not know what music was popular then; didn't watch TV and movies during the duration of the course. I had no social life except for end-of-the-trimester-get together organized by classmates who wanted to suck up with the professor.


My only difference with the Tsikiting Gubat Girl is that I was already married then and had a family to include in my responsibility.Siya boy friend pa lang na Fil-am at hindi marunong magTagalog. Kasama naman niya sa choir sa simbahan.


Studying-wise however, she has more passion than I had that except for an incident of diarrhea, she never missed school. Papasok yang may IV kung pwede lang. 


Ito siya noong graduation niya noong kinder. Pasaway pa rin.

Sinisilip niya ang laman ng coupon bond na nareceive niya sa stage. Kala niya may nakasulat na pangalan niya.

Tingin siya sa akin. Nadaya raw siya. Kita mo pati bangs ko ginagaya.

Para may pakinabang ginamit niyang telescope. nyahaha


Sana buhay pa ako paggraduate niya sa kaniyang Graduate Studies.
Ito na siya noong pumunta kami sa Universal Studios. Hindi niya kotse yan. Ang kotse niya (reklamo niya) ay isang turnilyo na lang ang nakakabit at magiging dinosaur na. Dati nga yata parte yon ng Transformer.  Kung makadrive kasi sa SF, pagsakay ako tawag ko lahat ang paborito kong Santo. 


Tsikiting Gubat Boy


Tsikiting Gubat Boy noong grumaduate ng nursery. Pati bangs ko ginagaya rin.

 Tsikiting Gubat Boy noong grumaduate sa College. nyahaha. kidding. Noong grumaduate ako sa MBA. Nakipag-unahan sa toga.
Noong grumaduate siya sa College, inofferan siyang magturo on the condition na magmamasters din siya. Wala namang makapagturo ng Application ng IT sa business kung hindi siya kaseh.

Kung mayroon akong hawak palagi noon ay camera. Minsan kaseh kahit biglang gising nagpapasikat.

Nahuhulog pa ang diapers niyan. hahaha


Kung hinahanap ninyo yong dalawa pang TGs. Wala silang retrato dahil lumaki sila sa kanilang mga magulang bago ko sila kinuha.
Parang pay forward ang ginawa ko sa pasasalamat sa mga taong tumulong sa aking matupad ang aking mga pangarap.


Pinaysaamerika

No comments: