Advertisement

Sunday, April 10, 2011

The Power and the Evil of the Social Media

Dear insansapinas,
May appointment ako sa aking isang doctor sa Thursday. Hindi ko sigurado kung start na ng Holy Week sa Monday. Hindi dito nag-oobserve ng Holy Week eh. Sa pag-tatrabaho sa nga kumpaniyang walang Filipino, ang Good Friday lang ang pinapakiusap ko na bakasyon. 


So Google ako kung kailan ang Good Friday ngayong taon. Sa isang website, may sagot na Good Friday falls on a Sunday, April 24. TOINKKKKK


O di va yong writer din ng isang investigative newspaper, kinopya yong isag spreadsheet sa isang website na kalipunpon ng mga stats tungkol kay Al Capone na mali naman ang prenisent na facts. PLOINKK.


Pero hindi yan ang impact ng Social Media na inutukoy ko. Lalong hindi yong kay Willie Revillame na nagbantang idedemanda ang mga riders at "walang career' na celebrities  na sumawsaw sa pagpabagsak sa kaniya. kung hindi ang latest episode sa CSI: Vegas kung saan isang buntis na teenager ang nakitang patay tapos magbigti sa closet. Sa imbestigasyon, hindi ang popular niyang boyfriend na ayaw magkaanak dahil masisira ang scholarship na inaasam niya sa isang prestihiyong university ang pumatay.


Bago nagbigti ang bata ay pinag-initan siya ng mga kasama niya sa iskuwela na mga cheerleaders dahil nga siya ay nagustuhan ng lalaking popular sa campus. Gumawa sila ng video kung saan panay ang panglalait sa kaniya ng mga babae at sinamahan pa ng mga readers/viewers na hindi naman siya kilala pagkatapos itong upload sa isang website.Cyberbullying.


Sa depression at hindi siya makalaban sa mga nag-iiwan ng toxic comments, nagpakamatay ang batang babae.Pinilit ni Nick na maidentify ang mga taong naging dahilan ng pag-upload ng video at pagtweet ng malalaswang comment laban sa namatay. Sabi niya, it is time to punish people who are using the social media for their evil agenda.

Ang maganda lang sa social media ang mga nagkukunwaring mga magagaling ay nahuhuli ring nangongopya. Di ba Angela S?  




Roadside Crosses
Isang nobela ng sumulat ng pelikula noon ni Denzel Washington at Angelina Jolie ang Bone Collector ang nagtatalakay din sa blogging at sa mga chat at forum.

Sa isang blog, napag-usapan ang isang accident ng kotse. Sa comment box, binully ng mga readers ang isang teen-ager  dahil sa isa itong considered nilang weird. Sunod-sunod na may namamatay na nilalagyan ng krus sa malapit sa bahay ng blogger.


Ibinentang ito sa teenager na biglang nawala sa circulation. Isang kakilala nito na naglalaro ng game ang nagsabing hindi pwedeng pumatay ang teenager dahil ang avatar nito ay para sa isang tao sa reality world na tumutulong sa mga nasusugatang mga warriors. Kung baga siya ay healer.


Sa pag-iimbestiga na maraming naging suspect dahil maraming binira ang blog na iyon, ang mismo palang blogger ang pumapatay dahil pumatay na siyang minsan para lang hindi siya iwanan ng asawa niya na nagmana ng kayamanan at pwede na siyang magblog na lang.


Sabi nga ng author, there are so many people lost in the synth world. There are people who become addicted to their blog (aray) and they believe they have messianic mission to spread the word, their words -to the minds and hearts of people throughout the world. The more hits they receive and the more people  read their musings, their  rants, the mutual praises from fellow bloggers, the more they feel that they are someone important in the changing of the world. 


As the culprit-blogger in the novel was being led to prison, he said that the police can not take his blog away. The country needs him. The readers need him.


Parang yong mga kilala kong bloggers na sobrang feeling nila that they have the last words for everything. That their advocacy is being embraced by the majority because of their leadership.


Ang mga celebrities naman ay makikipag-away sa tweeter o sa facebook para lang mapansin.



Pero sabi nga ni Doctor Emer sa kaniyang tweet, bakit pag sa blogging, tawag addicted at pag sa art ay passionate?

Tama ang ginawa ng UNILEVER. Hindi lang ito nag-pull out sa Willing Willie kung hindi sa lahat ng reality game show ar nagdemand ng self-regulation. Ito ang change na pwede nilang idikta at hindi ang ma-emotional na response na pag-tigbak ng programa.

Pinaysaamerika

2 comments:

Anonymous said...

tama ka dyan mam, tamaaaaaaa.
dito sa pc sa opis,diko maopen yung twit twit ko ng new version, old version lang,kaso nung bumalik ako sa old version ayaw ng mag new huhuhu kaya nung minsang nag pop yung "back to new" balik ako...yun nga lang,dina ko makasagap ng chika dahil ayaw mag open,argh!

dati kasi mam,ang my access lang na magpost ng mga news/opinions ay yung mga journalists at comentators, ngayon kahit sinu nalang,kahit walang utak basta my access (aray sapul ako dun)

magkakaron ka ng malaking follower why not... kaso kelangan mong gumawa ng kontrobersya para ka mapansin,good or bad publicity parin,kaya nga kung makaasta na e parang mga little gods.

kung anu ang issue,pinalalaki at nakikisakay,yun
ang mga style ngayon para mapansin,my nagbabasa paba?mwehehe.

galit na galit sa mga bully, yun pala sya din ciber bully,hayz.

tayo? bully ba tayo? ofcourse nooot...i disagree ur honor, we are just having fun mwehehe.
~lee

cathy said...

lee,
ang aking apprehension lang ay kung may gusto silang sirain, dadaanin lang sa social media.

kagaya ng mga blind items. yong iba hindi naman totoo pero pinapublish pa rin dahil nababayaran ang mga bloggers o columnists.