Inisip ko mother ko, pero hindi mas bata eh.
Wala pang isang oras, tumunog ang phone. Namatay daw ang aking kamag-anak by affinity na hindi man kami nag-aaway openly, may cold war naman ang aming kani-kaniyang alipores. Cold war na kailangang magsweater para hindi ginawain sa mga cold looks.
Bumulong siya. Dispensa raw. Sabi ko naman hindi naman siya ang may kasalanan sa aming Cold war kung hindi isang malapit sa kaniya. At ako naman hindi ko na nilalagyan ng yelo.
Bata pa siya. Pero may diabetes din at hypertension. Nagtatrabaho pa nga at slim naman siya.
Noong kinuwento ko sa aking kaibigan, sabi niya baka raw magkita kami. HAAA? May pupuntahan pa naman ako sa Biyernes na matagal ko nang pinopostpone. Kunting retoke dito, kunting retoke doon. Sana walang problema. Sabay-sabay. Erase, erase, erase.
Pinaysaamerika
7 comments:
ngiiiiiiih!
kelan kaya my magreregalo sakin ng laugh top?
diba nga bumagsak yung laugh-top ko e ang mahal ng repair jaya bumili nalang ako ng bago,
dipa rin ako masaya kasi ang bigat naman pala nito,ang ganda
lang talaga ng takbo(parang magsyotang kuhol na nam,amamsyal sa liwanag ng buwan)
kaya lang ang bigat,yoko
naman nung maliit masyado at nakakaduling naman,
my manipis daw,yung mc air,
e de puger naman
pang porma lang pero ang hirap naman gamitin,sumasakit lang ulo ko sa mc.
naghahanap tuloy ako nung gaya nung nsa blog ko dati na gawa sa palochino,baka mas magaan.
tingnan mo nga naman,kala ko pa naman e yung matataba ang mas my risks sa diabetes.
magaan ang laugh top ko kaya lang angbattery kasinlaki ng sa jeepney. corny ko. bili na ng mais.
genetic ang diabetes lee,
kaya kung mahilg magsuot ng genes eheste jeans ang nanay mo, meron ka rin.
oo nga e.
kala ko nga nung araw e pag mahilig ka sa matatamis yung ang pagkakaroon ng diabetes yun pala di naman ganun.
kung mahilig ka sa matamis, lalanggamin ka. hohoho
nyak, hahaha oo nga naman!
Post a Comment