Issng Platong Pag-ibig aka Platonic Love

Dear insansapinas,

Kumusta ka na. Dito sa Washington DC ay malamig pa rin. Pero malamig rin daw sa San Francisco. Parang nagyeyelo.

Napansin mo ba na may mga opisina kung saan ay may mga "mag-asawa". Hindi naman dahil sila ay nagtataksil pero naging malapit na sila sa isa't isa kaya ayun ang tawagan nila, honey, darling, sweet at dear.

Sa totoo lang, yon talagang may mga illicit affair hindi ganiyan ka-open. Yon bang parang hindi nagpapansinan pero huwag ka pag nakatalikod ka parang sawa kung maglingkisan.

Mayroon akong ganoong kaibigan. Pero hindi naman kami nagtatawagan ng darling. Kung hindi sinapok ko siya. Pero para kaming kambal tuko. May asawa siya at maraming chicks. Ako kapartner niya in crime. Hingahan niya ako ng sama ng loob, ng stress niya sa trabaho at ng problema niya sa asawa at mga goirls.

Eh bakit ba hindi niya ihinga sa kaniyang mga chicks? Kasi raw, pangkama lang sila. Sayang kung mag-uusap. Mababawasan ang nakaw na sandali. Yon palang lagay na yon ay ako ang kaniyang SHRINK.

Ako naman ay hindi nagcoconfide sa kaniya. Hindi kasi ako mahilig umiyak. Nasisira ang aking make-up.

Minsan, nakita niya akong may kausap sa opisina ko. Uuwi na raw kami. Ihahatid na ako. Masaya naman yong kausap ko kaya panay ang hagalpak ng tawa ko.

Pumasok siyang bigla at ibinagsak ang pinto. Kawawang pinto.

Medyo, natigatig ang aking kausap at magpapaalam na sana nang sinaway ko. Ayaw ko ang ginawa niya. May kabastusan.

Pumasok ulit ang aking kaibigan. Hindi ko pinansin. Hinarap ako at sinabing maglakad ako pauwi. Huh?

Paglabas ko wala na ang kotse niya. Oweno. Sinong tinakot niya. Nag-offer ng ride ang aking kausap na nagpapatulong sa akin sa kaniyang project.

Hindi niya ako kinibo. Di hindi ko rin kinibo. sinovasiya.

Isang Linggong nakaraan, pumasok siya sa opisina ko. Hinagis ang isang envelope.
"Ayan, may asawa, tatlong anak, nasa abroad ang asawa."

Tumaas ang isa kong kilay. Maganda pa naman ang pagkaguhit.

So? tanong ko. Tumaas na rin ang ikalawang kilay. Magkapantay na sila.

Binobola ka lang noon eh. sabi niya.

Hindi naman ako bilog. sabi ko. Saka hindi naman siya nanliligaw. Ako ang nanliligaw
.........binitin ko.


para makuha ko yong project.

Saka bigla akong humirit, nagseselos ka ba?

Hindi ah. Sabi niya, sabay talikod. hehehe






San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan,love,flowers

A strong woman wears the look of confidence on her face...

Dear insansapinas,

Talaga yatang mas komportable ako sa barkada ng mga lalaki kaysa babae kaya noong nagsusunog ako ng kilay para maging Manager By Accident,in short MBA, tatlong barkada ko nakapantalon, may suot na wedding ring yong dalawa at yong isa naman ay may syota. Kaya nakapantalon din ako palagi. Kung magsilakad kasi akala mo mga simaron, kaya kung nakapalda ako, tangay ng hangin sa bilis maglakad.

Hindi ko pa nakukuha ang aking SO(special order) ay inalok na ako ng Dean para magturo. Notorious ako noong ako ay istudyent, kaya palagi akong nasa Dean's office. hehehe. Nakilala tuloy niya ako.

Isa, nang ilang beses na hindi ako tawagin sa roll call ng isang professor sa Financial Management. Hindi raw niya ako nakita kasi maitim ako. Ang hinayupak, kaunting hilod lamang naman ang lamang niya sa akin sa Puti. Iniinis lang niya kasi ako dahil nagcomment ako sa Income Statement na exhibit sa case. Mali ang Cost of Goods Sold. Kaya ikatlong beses na hindi niya ako tinawag, nagmartsa ako sa office ng dean at nagsumbong. Bago ako pumunta doon, nagpulbos ako ng makapal. Beh. Napahagikhik ng tawa ang dean.

Minsan namin ay ininsulto kami ng professor namin sa Financial Management II. Higpit niya. Kindergarten analysis daw ang ginawa naming grupo. Siyempre, mga kasamahan ko ay mga lalaki at mga managers din naman, kaya nasaktan sila. Pero di sila makapiyok. Ako nagmartsa ako sa office ng dean at sinabi ko na paano kami maeencourage niyan mag-aral kung palagi niya kaming iniinsulto. Sabi ng dean, mataas na nga raw yon kasi ang iba, idiotic at stupid analysis and ibinibigay na comment. Siguro palagi nila akong napag-uusapan sa meeting nila kaya sa mga sumunod na araw ay paborito akong tawagin at pahirapan. hehehe.

That challenged me kaya, yon yata ang panahon na wala akong kilalang artista dahil ni hindi ako pumasok sa sine, wala akong alam na programa sa TV kasi hindi ako nanonood. Kaya kung nag-eenjoy ako sa mga reruns noon sa San Francisco at dito sa Washington DC , kasi sa akin hindi rerun yon kundi talagang tanga ako sa entertainment dahil isinubsob ko ang aking panahon sa pag-aaral nang mga panahon na iyon. Yon pag ginising mo ako ay irerecite ko saiyo ang SWOT, strenghts, Weaknesses, Opportunities and Threats, may kasama pang kumpas ng kamay para sa overhead projector. Wala pa noong power presentation mga kabarangay.

Kaya nang ako ay grumaduate, invitation ang aking tinanggap para magturo. Ahem, ahem. Ako lang ang babae at pinakabata. Kaya noong una, tagakuha ako ng kape ng mga co-faculty ko na dati kong mga professor.Ang mga matatanda. *heh*

At kukuyakoy ako na nakamaong habang nagtuturo. ehekk.


San Francisco,Los Angeles,Washington DC,balikbayan,pinoy,pinay

What I did for love

Dear insansapinas,



Love defies age, profession and race ikanga. Valentine na naman kaya ito ang love story para saiyo.

Pero ang titulo ng aking sanaysay ay para sa aking kakilala na umibig sa istudyent niya.

Bagong salta lang ako sa university nang makilala ko ang propesor na babaing ito. Maliit siya at wala sa mukha niya ang kaniyang edad. Tinuring ko siyang Idol kasi ang laki na ng experience niya sa academe. Full time siya samantalang ako, sa gabi lang nagtuturo. Kaya ang mga natapat sa akin ay mga working students na halos kaedad ko lang. Isama mo ako sa kanila, hindi mo alam kung sino ang istudyent at sino ang propesor.

Isa rito ay isang bata pang lalaking maykaya sa buhay ang pamilya. Palipat-lipat siya
ng kurso na tila hindi nagmamadaling makatapos dahil mayaman si Fafa, sosyalera si Mama.

Matalino naman siya. Siguro interesado lang siya ng Accounting kaya nakita ko siyang
nag-aaral talaga. Panay ang punta niya sa blackboard para magsolve ng assignment.

Hindi ko ugali ang makipagsosyalan sa mga istudyent ko maliban sa isang babae na may edad na at may-ari ng isang customs brokerage. Bored lang siya kasi ang kaniyang asawa ang pinagmamanage niya kaya nag-enroll siya sa subject ko.

Magkaibigan pala sila kaya paminsan-minsan ay nakakasama niya sa pagpunta sa faculty room. Minsan niyaya nila ako sa picnic. Kasama ng ibang istudyent. Sabi ko sasama ako pag may kasama pang isang propesor. Oke.Isinama namin ang aking Idol na may problema sa asawa niya at gusto kong maaliw.

Sa Batangas kami pumunta. Enjoy sila dahil ang ganda ng tubig at saka ang daming alimango galing sa palaisdaan ng aking mayamang istudyent.

Mula noon ang mga ngiti ng aking kaibigan propesor ay naging mula sa isang tainga at kabilang tainga.

Madalas niyang ipatawag ang aking istudyent na lalaki para magpacheck ng papel. Pinatransfer niya na kasi sa kaniyang klase. Oke lang sa akin.

Tapos biglang sabog ang iskandalo sa university. Isang propesor at istudyent daw ay may relasyon. Panay ang pahaging sa akin ng mga tsismosang propesor, lalaki at babae.
Hindi ako ah. Yong aking idol.

Tawag ko sa aking babeng istudyent na kaibigan ko. Aha. Yon pala ang nangyari. Minsan daw ay napunta sila ulit sa picnic. Hindi ako kasama. Sabi ni Idol, huwag akong isama. Oke.

Sa dilim ng gabi ay ginapang daw ng babaeng propesor ang istudyent. *heh*

Tapos nag-iiyak. Nang sumunod na mga araw ay hindi nagpapakita ang istudyent. Kahit sa akin. Hiyang-hiya siya.

Pinuntahan ng propesor ang istudyent sa bahay nila at hindi na siya umalis.

Iniwan siya o iniwan niya ang kaniyang asawa.

Ewan ko kasi mula noon ay hindi ko siya nakita pati ang istudyante na hiyang hiya raw sa akin.

Muli kaming nagkita ay hiwalay na siya sa kaniyang lover na istudyent. Marami na siyang wrinkles at magmumukha na talaga silang mag-ina.

May kasabihan ang pag-ibig daw ay bulag. Ang sabi ko naman, ang pag-ibig ay malabo lang ang paningin. Bigyan mo ng salamin at mawawala ang sinasabing lintek na pag-ibig na yan.

Ang iyong pinsan,




San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,
Valentine

The Boy from Hell

Dear insansapinas,
Naalala mo yong kwento ko tungkol sa likot na bata sa Los Angeles?

Ito naman, bata sa pinas.

Kasi may kuwento na sa Russia ay inaabandona sa ospital. Dito sa San Francisco, puwede mong iwanan ang sanggol sa simbahan, sa harap ng ospital nang walang magtatanong saiyo, kung baga huwag lang papatayin baga.

Ang kaibigan ko diyan nagkaroon ng anak. Batang lalaki na nakuha niya sa ospital.

Professor ang aking kaibigan. Maputi siya dahil ang tatay niya ay purong Intsik. Kaya pag nakita mo ang kaniyang pinakikilala niyang anak, alam mong hindi niya anak yon.
Maputi siya, maitim ang bata. Singkit ang mata niya; dilat ang mata ng bata. Madaldal siya pero tahimik ang bata.

Ampon niya. Galing sa ospital na pinagtatrabahuhan ng kaniyang kapatid na doktora. Una, inuuwi lang niya para ipasyal. Sabi niya mabait, dahil hindi kumikibo. Iniwan ito ng nanay niya pagkatapos ipanganak. Sabi nila kalapati raw na mababa ang lipad. Siguro di na makalipad. Mataas kasi ang ospital na yon. *heh, kulit eh*

Tapos, iniuwi niya na. Tatlong taon ang bata. Matalim ang mata niya. Hindi ko siya nakitang ngumiti. Hindi naman siya bungi. Marahil sa matagal niyang pamamalagi sa ospital na wala siyang naituring na pamilya, hindi siya natutong ngumiti. Sabi ng kaibigan ko, kailangan lang niya siguro ang isang pamilyang magmamahal. Anong pamilya kaya sa isip ko eh dalaga siya? Pero sa isip ko lang yon. Tamad kong sabihin.

Minsan ay may party sa bahay ng kaibigan ko. Hanggang sa labas ang mga bisita. Ako naupo sa dining table. Pagod na ako nang kababalik-balik para kumuha ng pagkain. Upuan ko nga. Naramdaman kong may nakatutok na itak sa likod ko. Meron ba namang manghoholdap sa loob ng bahay na maraming tao. Hindi na po. Magdidiyeta na po ako. *heh*

Unti-unti ang paglingon ko. Eeek, yong bata. Gusto akong gawing tapa. Ayaw niyang ibigay ang itak. Wasiwas pa siya.Bakit naman ako ay gusto niyang hiwa-hiwain? Wala naman akong atraso sa kaniya. Hindi ko naman siya pinandidilatan. Nagkataon sigurong ako lang ang nasa kusina at baka akala niya uubusin ko ang pagkain. BURP. O napanood niya sa mga kungfu movies?

Isinumbong ko sa kaibigan ko. Sabi ko, masama ang vibes ko sa batang yan. He's full of hate.

Ngumiti lang siya at sabi niya siguro with full of love, magbabago siya.

Napasyal ulit ako sa kanila. Malaki na rin ang bata. May asawa na ang aking kaibigan. Marami siyang kuwento sa kasalbahehan ng bata. Sabi niya, natural lang daw yon. Isa pa KSP yata. Kulang sa Pansin. Ang takot ko baka pag nagka-anak siya, magselos at kung ano ang gawin sa anak niya.

Nakaupo ako na nakatalikod sa bintana. Wala silang screen. Silat na silat na salamin ang sarahan ng bintana.

Naramdaman kong may tumutusok na naman sa aking likod. Hee. Ang bata, may hawak na mahabang stick at inaabot ako mula sa labas ng bintana. Buti na lang di pa ako nakapagkape at hindi pa ako hyper kung hindi nahabol ko siya at nabitbit ng patiwarik.

Panay hingi ng dispensa ang aking kaibigan.

Napunta ako sa abroad. Nagkita kami ng magbalikbayan, pero di ko nakita ang ampon niya.

Sa e-mail, sabi niya. Tama ang aking vibration. Dalawang beses na nga raw nilang pinarerehab. Mabubuti naman ang mag-asawa. Wala na silang naging anak kung hindi ang ampon na yon. Wala nang mairereklamo na kulang siya sa pagmamahal.

Ang tatlong taong pamamalagi kaya niya sa ospital ang naging dahilan ng kaniyang peronality o talagang may dugo siyang maitim.

Huwag ninyo akong tanungin dahil ang alam ko lang na maitim ay ang dinuguan.

Ang iyong pinsan,





San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,nurses,caregivers, baby sitter , hospital,Russia,babies, Filipino nurses

Bata, Bata, Bakit ka Ikinula?

Dear insansapinas,

Sa Russia pala ay nilalagyan ng tape ang mga batang iyakin sa ospital.

Kainis di va? Kung pwede mo lang sabunutan, kilitiin, kurutin at bigyan ng sidekick ang mga narses na gumagawa noon, sana ay ginawa natin. *nginig* *nginig*.

Pero may nakakilala akong bata pang nanay na mas masahol ang ginagawa sa kaniyang mga anak.

Bata pa ako noon. Nakitira kaming pansamantala sa isang malayong kamag-anak sa Quezon City. Sa "kalayuang kamag-anak," kailangan mo pang sumakay ng bangka at pagdating sa lupa ay magtatricycle pa. *heh kulit eh*

Mahilig kasi noong mag-ampon ang aking grandmommy kaya marami siyang mga anak. Sa kaniya ang mga ulilang kamag-anak, kapitbahay ay parang kuting na kailangang bigyan ng shelter. Naalala ko ang sinabi ng aking momsie na may panahon daw ang bahay nila ay napakaraming tao na ang isang baboy ay ubos sa isang Linggo lang. *burp*

So detour, detour, nawawala tayo sa topic.

Sa baba ng bahay na tinitirhan namin ay nakatira ang anak ng "malayong" kamag-anak. May asawa siyang batang bata pa na hikain. Si Daisy. Daisysyete.


May baby siya na siguro tatlong buwan pa lang. Kasi pag pinakakalong niya sa akin ay parang yong manika kong malaki.

Pag sila nag-away ng kaniyang asawa, nagliliparan ang mga gamit. Pag narinig mo ang kalabog ng pinto, ibig sabihin noon, umalis ang asawa. Susundan na ito na pagmumura ni Daisy at pag-iyak.

Noong minsang nag-away sila ay nakadungaw ako sa balkonahe sa itaas. Alam naman ninyo ususera na ako noong bata pa.

Pagkaalis niya ay nakita ko si Daisy. Dala ang batang nakabalot sa lampin. Pumunta siya sa may kulahan. Ang kulahan ay gawa sa chicken wire. Alas otso pa lang kaya wala pang masyadong araw. Maputi naman ang anak niya. Bakit niya ikukula?

Taranta ako. Wala pa namang matanda sa bahay. Ano ang gagawin ko?

Buti na lang nakita nang malayo naming kamag-anak. Akala raw niya lampin lang na nakabalumbon. Matanda na siya at malabo na ang mata. Baba ako. Kaway ko sa kaniya.
Kandahulog siya sa pagkuha sa baby.

Haah. Gusto kong sumunod sa kaniya doon sa ibaba ng bahay namin at tingnan ko kung anong gagawin niya kay Daisy.

Mga ilang araw naman, sweet na naman ang mag-asawa. Mga ilang Linggo na naman, nagliliparan na naman ang mga pinggan. Sana may laman, makikisalo ako.

Mga ilang buwan lang, buntis na naman si Daisy. Sa isip ko kailangang palakihan ang kulahan. Ngeeek.

Ang iyong insan,




San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,nurses,caregivers, baby sitter , hospital,Russia,babies, Filipino nurses
nurses,caregivers, baby sitter , hospital

Nutty Professor

Dear insansapinas,
Sa San Francisco, nakakapanood pa ako sa sinehan. Dito sa Washington, DVD na lang ako.

Pinanood ko angLittle Miss Sunshine kung saan si Frank (Steve Carell)ay isang Proust scholar at propesor sa isang university. Muntik na siyang mamatay dahil nagsuicide siya pagkatapos mawala sa kanya ang kanyang mahal sa isang ring propesor na lalaki. Lalaki rin ang mahal niyang yon.

Akala mo sa sine lang. Eskhyus me pero meron din akong kasamahang propesor na ganiyan. Isang babae at isang lalaki.

Yon munang lalaki. Tahimik siya. Hindi siya sociable. Wala siyang masyadong kaibigan. Pero dumadating siya pag may meeting.

Minsan hindi siya dumating. Nasa ospital daw. Naglaslas ng wrist. Buti na lang hindi bago ang blade, kung hindi nakikipagmeeting na sana siya kay San Pedro.

Siyempre, dalaw naman kami. Wala yata siyang mapghingahan ng loob kaya akong nag-iisang dumalaw ng oras na iyon ang napagsabihan niya.


Nahuli raw niya ang kaniyang batang-batang boy friend (lalaki siya ha) na may girl friend. Muntik nang tumalon ang Santo Kristo ko sa dibdib hindi dahil sa pagkabigla kung hindi sa hindi ako makapaniwalang ang taong may doctorate na katulad niya ay
magiging ganoon kadesperate dahil lang sa pag-ibig.

Ang boy friend pala ay pinag-aaral niya sa UST at nakatira sa kaniya nang mahigit ng limang taon. Sa awa ko medyo naiyak din ako at gusto ko sanang gamitin iyong bed sheet pangpunas pero baka magalit ang nars.

Nang lumabas siya ay lalo siyang naging tahimik. Hanggang isang araw ay nagkagulo sa isang classroom. Ang propesor ay nasa itaas ng lamesa at nagtatalumpati.

Iniabot ng senior professor namin ang kamay niya sa professor na iyon at sinabing sila ay may pupuntahan.

Maamo naman siyang sumunod. Nakita ko sa labas ang van ng Mental Hospital.

Minsan dumalaw kami sa kaniya ay si Rizal na siya, kausap si Bonifacio.





San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love
life,inspiration, love, hope

One man's folly is another man's wife.

Dear insansapinas,


Bise Presidente si lalaki. Bising-bising mambabae. Eh kung ikaw ba naman ay may mga girl prens sa lahat ng sulok ng organisasyon na yon, anong tawag mo sa kanya? Ah hindi siya yong ng kinuwento kong bise-presidente sa isa kong blog entry. Mas matanda ito at mukhang hindi makapatay ng langaw sa hinhin. May pagka-old fashion pa Day. Ang pomada niya sa buhok ay mga trans fat. Yuck.

Si Babae naman ay isa ring Opisyal. Mas mababa lang isang baytang ng kaunti kay lalaki. Kakilala ko si Babae. Nakasama ko sa isang organisasyon. Napakahinhin din at old feshyon. That time, nagsisigarilyo pa ako at nakabarkada sa mga boyz.Ayaw ng mga babae sa akin. Mas maganda ako sa kanila. Araaaay, naman. Sinong nambato diyan?

Panay siya patutsada sa akin na easy girl daw ako. Easy girl nga ako dahil pag nalasing ako, nambugbog lang naman ako nang magkamaling tumapik sa aking balikat. HIC.

Habang panay taas baba ang kaniyang kilay pag nakita niya akong pumasok na may mga kasunod na boys, tuloy naman ang mga "raket" namin ng mga boys na ito.

Minsan ay nakita ko siyang maganda ang damit. Medyo yata namalikmata ako at nakita ko siyang nakangiti imbes na ismid. Oy, nawawala yong mga wrinkles niya. Baka gumamit siya ng Oil of Olay? Ang mek-ap niya mama ay isang kilo ng Max Factor. Nalagyan ng filling yong mga butas sa mukha niyang gawa ng taghiyawat.

Mukha na siyang Geisha sa puti ng mukha at pula ng labi. Nawala ang pagkamanang niya. Pati asawa niya ay nagmukhang tagadala niya ng sapatos.

Kung baga sabi ng alaskador kong barkadang lalaki. BlOWMING SIYA?

Tapos bigla siyang disappear sa organisasyon. Pati ang bise-presidente.

Oy naku ha. Hindi sila nag elope.

Nahuli sila. Ganito yon. Lunch break. Ganoon pala ang ginagawa palagi ni Babae. May dalang mga folders, may didiscussin daw kay Bise. Sarado ang office kasi confidential daw. Closed Door meeting.

Ang siste nito, yong sekretaryang nasa labas eh, lumabas sa reception Room. Biglang dating ang Kaitaastaasan na may karapatang bigla na lang sumulpot kung gusto niyang sumulpot.

Ahhhhh, si Babae nakaupo sa upuan ni Bise Presidente. Anong masama doon?

Eh nakaupo rin si Bise-Ppresidente. Alangan namang isipin ng Kaitaastaasan na kulang sila ng upuan kaya sila ay magkakalungan.

Naku mga kabarangay, laking iskandalo. Parehong may asawa ang dalawa. Ahek.

Ang iyong insan,




San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,
Valentine

infidelity,trans fat

Burning is a sweet sorrow

Dear insansapinas,

Patay siya, bata siya. Si former minister ng Italy ay humingi ng tawad sa asawa sa pagkikiri niya sa publiko. Yan ay pagtutuksi-tukso lang eh pano naman kung talagang traidor, taksil at ang asawa at may kabit na ibinabahay. Kahit na ba siya ang ibinabahay.Katulad ng frwend kong ito.

Kapapatayo pa lang niya ng bahay sa Ayala Alabang. Bongadera siya. Kabarangay niya ang mga Zobel. Bago ka makapasok sa kanilang village, kulang na lang na ii-scan ang iyong retina at dumaan ka sa x-ray machine para makalampas ka sa security.

So invited niya ako. Wow, gara. Pero bakit wala ang haligi ng tahanan?

Sabi niya nasa Japan. NagJapayuki? Biro ko. Smile lang siya. Kasi alam niyang kulang ako ng tornilyo sa ulo. Minsan nga may dala siyang screw driver. *heh*

Isang gabi, malapit ng alas dose at hindi na ako tumatanggap ng bisita sa bahay kahit emergency dahil humahati ang katawan ko (hakhakhak) narinig ko ang screech ng kaniyang kotse.

Wala siyang make-up. Gusot ang kaniyang buhok. Siya yong tipong hindi mo mahuhuling walang lipstick at eyebrow. Pero noong gabing yon, para siyang sinabunutan ng isang dosenang kabaro ni Zaturnah.

Galing siya sa isang village. Sa bahay ng kabit ng asawa niya. Sinunog niya ang mga damit ng asawa niya sa harap ng bahay.

Sabi ko buti hindi ka pinapulis. O kaya pinahuli ka sa mga barangay tanod?

Papano sila gagawa niyan eh sikat ang babaing kabit niya. Gusto ba nilang maiskandalo?

Mahal pa rin niya asawa niya. Patawad, alis patawad, alis ang gawa sa kaniya.

Kaya pagkukuwento siya, naiisip ko kaya may martir sa mundo ay dahil may mga taksil na asawa. Ahoy.

Ang inyong insan,




San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,
Valentine

infidelity,trans fat

haligi ng tahanan,Zobel

Movies imitate movies, sitcom imitates life

Dear insansapinas,

Paborito ko ang Shawshank Redemption, ang pelikula kung saan si Andy Dufresne (Tim Robbins)ay tumakas sa preso sa pamamagitan ng paghukay nang mahigit na dalawampung taon sa pamamagitan ng maliit na martilyo. Pero napanood ko rin ang Great Escape, isang classic film, kung saan, tumakas din ang mga preso mula sa Nazi Camp sa pamamagitan ng paghukay ng tunnel sa ilalim. Hmmm medyo may pareho ang pagtapon nila ng lupa mula sa hukay--sa pamamagitan ng pagtago sa pantalon.

Pero hindi yan ang aking kuwento. O sige Birhinya sampalin mo na ako ng sampalin, libre pero limang minuto lang.

Ang aking kuwento ay tungkol sa isang episode ng Ugly Betty sitcom kung saan ang playboy na bida ay nawala at naging depressed. Karma siya kasi. Napaglaruan nang tadhanang maloko rin ng isang babae.

Ang kuwento ay tunay na buhay. O di va, sitcom imitates life.

Kagaya ng dati kong boss. Bise-Presidente kaya bising bisi siya palagi. Ako ang kaniyang kanang kamay kahit kaliwete ako. Lalaki siya, babae ako (raw) pero sa kaniya, para akong lalaki. Kasama niya kahit saan magpunta. Sikreto niya, sikreto ko. Sikreto naming dalawa sa kaniyang asawa.

Pogi siya. Kilig ang mga goirls na makakita sa kaniya lalo na ang ilang libo naming empleyadong babae.

Misan may nagtago sa kaniyang kotse para lang makasabay sa kaniyang pag-uwi. Di nila alam, kasabay niya ako nang araw na iyon. May "raket" kaming iba.

Kahit di niya tinatago ang sikreto na siya ay pabling, may condition ako sa kaniya na wala siyang isasabay na kakulakadidang niya sa loob ng kotse pag nandoon ako.

Kaya palusot siya. Aplikante raw. "Ah sabi ko, hindi ko alam na nalipat na pala ang Human Resources sa kotse mo?" Ganyan ako kapranka sa kaniyang magsalita. Takot din naman siyang mawala ako. Mawawalan siya ng magandang katulad ko. ahem ahek, hic.

Hininto niya ang kotse. Akala ko ako ang pababain niya. Tiningnan ko ang lugar. Hanep, walang sasakyang dumadaan. Tiningnan ko ang aking high heels. Palagay ko magiging flat ito pag naglakad ako hanggang sa may makuha akong masasakyan. Yon palang babae ang pinababa. May tricycle naman na dumaan kaagad.

Ganiyan siya katindi. Minsan ay tinawag niya ako sa kaniyang opisina. Kala ko ay report. Tinananong niya kung paano niya mapapatunayan kung siya nga ang ama ng bata.

Kala ko, may hinala siya na nasalisihan siya sa asawa niya. Yon pala may isang babae na nabuntisan niya at humihingi ng suporta. Gusto ba namang kunin ang bata at ampunin ko raw. Ano siya nababaliw? Gusto ko siyang ihagis sa Pasig River.

Hindi ako nagresign, pero hindi na ako pumasok. Hayaan ko na lang AWOL nila ako total may iba naman akong "raket".

Nagpadala siya ng emissary sa bahay. Hindi napalambot ang aking puso, kasi sabi nga nila wala ako noon. *heh*.

Sumunod ang kaniyang misis na ang pumunta, nakikiusap na ako ay bumalik. Mainit daw ang ulo ni Boss. Pati raw ang mga utusan nasisinghalan nang wala namang kasalanan. PAti raw ang kawawang aso ay takot sa kanya dahil masahol pa sa naglilihing babae.
May sakit daw at ayaw kumain.

Bakit dala ko ba ang kusina. Sa isip ko lang ito. Naawa ako sa asawa. Kung alam lang niya ang sikreto ng kaniyang asawa.

Pumayag akong bumalik at dalawin siya ng gabing yon. Nasa salas ang kaniyang asawa at kausap ang mga amiga niya. Pinatuloy niya ako sa itaas kung nasaan ang kuwarto nila.

Nasa harap ng computer ang boss ko.
"Kala ko ba maysakit ka? Magpapadala na sana ako ng bulaklak dito." patuya kong sabi.

" Gumaling na ako nang marinig kong darating ka?" pangisi niyang sagot.

"Pati ba naman ako, binobola mo boss. O, hige, sino na naman ang babaeng prinoblema mo? " Alam ko wala kang problema sa babae.Nankakandarapa silang makuha mo."

" Sakit mo namang magsalita. Hindi naman lahat ng babae, ganyan sa akin. Mayroon din naman akong minahal at iginalang".

Aha, bagong script yan. May bago ka bang writer ngayon. Kasi ako, hindi magaling magsulat at magsinungaling. Buking ako."

"Hindi scripted yan. Totoo yan, galing sa puso." sabi niya.

Oy, parang gusto kong maniwala. Aber, sinabi mo na ba sa babae? Kamalas naman na babae yan?"

"Actually, hindi ko alam kung babae nga siya" At hindi ko masabi."

"Ano, binabae? bakla? Boss, naman, kinikilabutan ako saiyo."

"Bakit bakla ka ba?" tanong niya.

End of the story. dotdotdot.

Ang iyong insan,




San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,
Valentine

infidelity,trans fat

haligi ng tahanan,Zobel

Sad movies and Sad Songs Make Me Cry

Dear insansapinas,


Hanube yan, isang nag-audition sa American Idol ang nagsabi na ang kakantahin niya ay inspired ng break-up nila nang kaniyang girl friend. Malungkot daw at tiyak na babaha ng luha. Ako naman si gaga't kalahati ng one fourth ay inihanda ang kumot na malapit sa akin. Baka nga naman ako maiyak. Alam ninyo naman, dinaanan din natin yang mga broken broken heart ekek na kung minsan ay wala akong ganang kumain hanggang maamoy ko ang dala- dalang pizza ng aking karoommate noon. Yum yum, saka na ang sintir de asukal. Kain muna. Ano nababaliw na magutom.

Eh, balik tayo dito sa mamang nangangalandakan na siya ang susunod na American Idol at sabi niya ala Sharon Cuneta, BUKAS LULUHOD ANG MGA TALA kasama raw si Paula Abdul.

Pinigil ko pa ang punta sa bathroom para hintayin siyang kumanta. Kumanta na po. Saan ba nakatago yong pambambo ko. Tinamaan ng lintek. Love song ba yong nag raRap siya roon. Tsee niya.

Noong isang araw naman ay pinanood ko ang pelikulang JEZEBEL. Hindi yong sirenang lalangoy langoy na tinampukan ni Vilma Santos, Alma Moreno at ang pinakahuli ay si Charlene Gonzales.

Ito ay lumang pelikula na tinatampukan ni Bette Davis at Henry Fonda. Maganda pala si Bette Davis noong bata pa.At siyempre, guwapo talaga si Henry Fonda.

Dito sa pelikulang ito nanalo ng Academy Award si Bette. Bakit ako naiyak kanyo, kasi naalala ko sarili ko sa katigasan ng ulo niya. Nang sabihang bawal ang magsuot ng hindi puting damit para sa mga babaeng wala pang asawa sa kasayahang dinadaos taun-taon, nagsuot siya ng pula. Ako naman nang sinabihang bawal ang magpantalon sa graduation at kailangan nakabestida ang mga babae, nagsuot pa rin ako ng pantalon. Nang makita ako ng usher, pinatupi sa akin bago ako umakyat sa stage. Buti na lang mahaba ang toga ko.

Ang nakakaiyak pa sa pelikula ay kung sino ang di mo aakalaing maksasakripisyo sa pag-ibig ang siyang nagpakamartir sa bandang huli. Ako, sabi nila martir, pero ayaw kong mabaril sa Luneta kaya puede ba.

Haynaku, kay Jackie Chan na nga lang ang papanoorin ko.

American Idol,Bette Davis,Jackie Chan

My First Excursion in Snow Part 2

Dear InsansaPinas,
Sensiya ka na. Kailangan kasing break para sa topic na ito. Dami ko ring ginagawa.

So nasaan na ba tayo? Alam ko nandito ako sa Estet, at ikaw diyan sa pinas. Silly.

Ito pa ang ibinigay sa akin ng kapatid ko. Ang snow cap.



Pag sinuot mo kasama ng itim na pantalon at itim na pang-itaas,hindi ka na makikita sa dilim. Lagyan mo lang ng dalawang butas sa mata, puwede ka nang mangholdap ng bangko na hindi makikilala. Kaya lang sira ang hair do mo. *heh*

Wala akong snowcap sa San Francisco. Meron ako beret.



Yong nakikita niyong suot ng mga Italian painters. Either nakakiling sa kaliwa o sa kanan. Feeling ko pag suot ko yon at ako ay naglalakad sa financial district ng San Francisco ay model akong Italiani spaghetti. Pag nakita naman ako ng aking kaibigan na may tupak din ang ulo, tinatanong kung nasaan ang aking easel at mga pintura. bwahaha.

Isa pang ibinigay sa akin ay ang scarf. Pantali sa leeg. Para hindi ginawin, silly.



Ayan kumpleto na kaya, dya dya yan.



Ito ang mga dinaanan ko.

Ang snow sa tanim. Akala mo bula ng laundry detergent na isinaboy sa tanim na gumamela.

Remember yong ginagawang kulahan ng ating mga inang?




Ito close-up. Para namang ginadgad na yelo. Parang gusto ko tuloy gumawa ng halo-halo.



Daming halo-halo sana nito insan.


Ang iyong pinsan,







San Francisco,laundry detergent,halo-halo,San Francisco,Los Angeles,Washington DCbalikbayan,pinoy,pinay

My First Excursion in Snow

Dear Insansapinas,

Syempre, kailangan kong mag-explore. Kung baga sa business plan, I got to strategize. *heh*. Sorry insan, force of habit. Talagang lumalabas pa rin ang mga corporate bullshits sa aking brain. O di va may time nga noon tulog ako pero I sleeptalk na panay daw numero ang sinasabi ko sa aking sleep. Buti na lang hindi blah blah blah.

Pero hanube ang gagawin ng katulad ko na first time lang magtatampisaw sa snow?

Binigyan ako ng aking kafatid ng body warmer. Hindi ko tiningnan masyado. Kala ko thermal (yong yong suot mo sa ilalim ng damit para hindi masyadong ginawin). Sa isip ko kaliit naman. Baka nakatupi. Yon pala eh para siyang malaking Salonpas na puwede mong itapal sa balat para magbigay ng init. Pwede rin sa sakit sa kasu-kasuan, sa mga muscle cramps.
Oy, wala nito sa pinaggalingan kong baryo.

Binigyan ako ng aking kapatid ng gloves. Dyan dyan.ROCKY movie sound track.


Ang kapal. Parang pagsuot mo ay di mo na maramdaman ang hinahawakan mo.(wiss wiss) Sound of shadow boxxxxz Hindi kasi sanay eh.


Sa San Francisco kase, may gloves nga ako pero yon bang maninipis lang na fashionista. May manipis na faux leather,


May knitted na black and white.



Itutuloy ko ang aking adbentyurs sa snaaw.

Ang iyong insan,




tags : San Francisco,body warmer,leather gloves,business plan

Let It Snow, Let It Snow

Dear Insansapinas,
Aleluya, first time , hindi second time pala akong makakita nang snowfalling from the sky. The first time when I was just a week old dito sa Estet. Pumunta kami sa Reno noong boss ko at ang kaniyang whole family para pumunta sa Harrah's at magcasino habang ang mga bata (kasama ako roon) ay sa Circus Circus, tatambay. Biglang nag fall ang snow sa kotse. Hay, taranta ang mga chikiting gubat na kasama namin.Imagine, kala ko pa naman lahat ng Puti, nakakita na ng snow. Pre-preho lang pala kaming first time. Ako kunwari hindi excited pero kung pwede nga lang ba na makipag chorus ako sa mga bata pagsabing "Pull over, dad, wanna play outside and catch the snow", sana ay ginawa ko na. Pero siyempre, ngiti lang ako.Para bang keber ko sainyo noh. Pero, mahina lang. Parang sinabuyan lang ng asin ang aming kotse. Tunaw kaagad.

Pero kahapon, habang yakitiyak kami sa telepono ng kaibigan kong nasa Los Angeles, aba nakita ko parang lumilipad na mga maliliit na bulak sa hangin. Snow, snow. Gusto ko sanang magtatalon kaya lang baka isipin ng aking kapatid, natuluyan na akong masiraan. Hindi naman dahil may hinala siya pero malapit na rin doon. ahek.

Tuloy pa rin kami ng aking kaibigan pagtsismisan. Pero lumabas ako sa balkonahe at ibinulas ko ang aking palad para makahuli ng snowflake. Huwag kang maingay, itatago ko sana sa ref.
Wala. Pero namumuti na ang barandilya namin. Para bang naglagay ng asin na pinong-pino. Parang margarita. HIC.

Mga ilang minuto lang, aba, nagiging puti ang paligid. Wala na yong damo na green. Wala na rin yong mga naghahabulang mga squirrel.

Pero yong puno, hindi pa masyado ang snow at ang walkway ay nakikita pa.

Sige daldal pa rin. Siguro mahigit isang oras yong aming usapan. Sakit ng tainga ko pagkatapos. Pero yong mata ko nakatingin sa labas. Nag-iisip ako kung gagawa ako ng
halo-halo o tatakbo ako sa labas para magretrato.



Mga ilang minuto pa ay puti na ang paligid. Parang May nagsabog ng maraming arina. May snow na nakasabit sa puno. Naalala ko ang aking Christmas tree sa San Francisco pag Pasko. Nilalagan ko ng pekeng snow. Singhot. Naalala ko sa Pinas kung saan may pekeng snow at ice. Pumupunta kami kahit mahal ang bayad. Nakasuot pa kami ng snowjacket. Photo-op lang. *heh*


Pinoy,Pinay,San Francisco,

entertainment,snow,Reno,casino

Ang Ending nga Love Story na hindi pa talaga The End, gulo mo.

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 13 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Umuwi siyang wala sa sarili. Huwag lang siyang hindi makanti ng kasalubong niya ay handa na siyang mambuntal.

Tuloy siya sa isang beer house. Wala sa kaniya yong mga naghihiyawang mga gustong kumanta sa karaoke. Isa, dalawa, tatlo hanggang nakadalawang dosena pala siyang beer.
Di niya matandaan kung paano siya nakauwi sa bahay. Sinalubong siya ng kaniyang part-time housekeeper. At yon na lang ang kaniyang natandaan nang unti-unti siyang hinubaran at pinunasan ng mainit na tubig.

Kinabukasan ay masakit pa rin ang ulo. Niya. Parang maraming mga maliliit na tao na nagmamartilyo ng kaniyang ulo. May pagkain sa lamesa pero wala siyang kasama.
Hmm, sa isip niya. Nanaginip ba siya o totoong may nakatalik siya kagabi?

Tumawag si Auria, pero di niya kinuha ang telepono. Pinaadvance niya ang flight niya para makabalik na sa San Francisco.

At siya ay lumipad.

Kaya yan insan ang ibinida niya sa akin pagkatapos ng kaniyang bakasyon sa pinas. Pero hindi diyan nagtatapos ang kaniyang kuwento.





Itutuloy.

Ang iyong pinsan,


Pinoy,Pinay, balikbayah,
love

We can only learn to love by loving. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 12 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Ito na ang karugtong pinsan. Pasensiya ka na at maraming mga nangyari sa buhay ko kaya pinagpahinga ko muna ang aking utak sa mga malulungkot na kuwento. Hikbi.Pero hindi ako ang bida sa istoryang ito. Ang bida ay ang aking kaibigan na nasa San Francisco. Malamig dito sa Washington DC kaya hayaan mong ikwento saiyo habang binabanatan ko itong popsicle without sugar.

Maagang pumunta si Rick sa bahay ni Auria para kausapin na ito tungkol sa balak nila.
Himala, wala ang mga asungot. Tahimik ang paligid. Pinapasok siya ng nanay ni Auria at sinabing maghintay siya’t tatawagin niya. Ang sandaling yon ay umabot ng oras. Hindi lumalabas si Auria. Inamoy niya ang sarili niya.Naligo naman siya .( Erase erase. Hindi pala kasama yon).

Lumabas si Auria na mugto ang mata. (Tiyak umiyak di ba insan?) Umiyak nga.

Umiiyak pa rin ito nang sabihin sa kaniyang kalimutan na siya ni Rick. (O div a, shocking yon?).

Nakipagkita pala ito sa dati niyang boyfriend para magpaalam. Pero, natukso silang dalawa at ayun di may nangyari sa kanila. Huwag na akong tanungin. Basta yon na.
Ang problema, nahuli sila ng asawa ng kaniyang ex-boyfriend. Pagbaba niya ay sinabunutan siya, kinaladkad at saka pinagsampal-sampal sa kalsada. Mang-aagaw ng asawa. Yon ang sigaw ha. Aba’y kahiya naman talaga. Kahit ako, kung ako ay asin, tunaw kaagad ako doon kahit hindi ako binubuhusan ng tubig.

Nashock si Rick. Yon palang lagay na yon, hindi pa rin nito nakakalimutan ang boyfriend.

Gusto rin niyang sampalin kaya lang lalong mamaga ang mukha nito.

Tumayo siya at walang lingon-likod na umalis.

Sandali insan, tunaw na ang popsicle. Itutuloy.





Ang iyong pinsan,



San Francisco,Los Angeles,Washington DCbalikbayan,pinoy,pinay

I Left my Heart in San Francisco--Driving in Streets of San Francisco

Maalala mo kaya, San Francisco (hikbi)
I left my heart in San Francisco, high on a hill it calls to
me


Dear insansapinas,
Alam mo namang dito ako ibinagsak ng tadhana nang ako ay bagong salta sa US of Ey, mahigit nang sampung taon ang nakalilipas.

Dito ako natutong magdrive, sa turo ng Intsik na binayaran ko noon nang $ 18 per hour para lang ako matutong magdrive dito, kasi naman sa Pinas kahit may lisensiya ako, may taga drive sa akin. Ahem.

Ang lintek na singkit, dinala kaagad ako sa mga matataas na lugar sa Streets of San Francisco na akala mo bundok kong aakyatin sa itaas. Sanay pa naman ako na may clutch kaya ang aking paa ay nagsasayaw sa dalawang tapakan, gas, break at imaginary clutch. hehehe. Hindi sa akin ang video. Hiniram ko lang sa youtube para maipakita kung gaano
kaexciting ang magdrive dito. Yon bang tipong nerbiyos na nerbiyos ka dahil nakaalalay ka sa break,hindi mo na kailangan ang tumapak sa gas dahil bababa ka at bababa pero ang lintek ang daming mga nanggagaling sa kanan. Hoy paraanin ninyo ako.





Related articles:
1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


Pinoy,Pinay, balikbayah,
love,San Francisco,

I Left my Heart in San Francisco-Golden Gate na hindi naman kulay Gold

Mga Alaala sa San Francisco (hikbi)
"When I come home to you, San Francisco, your golden sun will shine for me."



Dear InsansaPinas,

Acshually, noong bagong sulpot ako dito sa San Francisco, nagtatrabaho ako sa downtown pero nakitira muna ako sa aking bossing sa Walnut Creek. Mga lugar ng mga Puti yon. Kalayo sa SF downtown. Siguro ay mga 30 minute-drive kung hahawak ka sa iyong tainga pag nagdadrive ng mabilis yong aking bossing na babae at walang pulis o traffic na istorbo. Dito sa youtube na ninakaw ko (looted, baby)makikita ang pagdadarive papunta doon sa Golden Gate. Kung may makita kayong biglang dumilim ang dinadaanan, yon ay tunnel sa ilalim ng bundok. Yeah baby, pinakialaman nila ang bundok, binutas para lang lagyan ng daanan. (Naisulat ko ito sa libro ko na hindi pa lumalabas dahil naghihintay pa ng maawang magpublish, hehehe) Sabi nga eh. If you cannot make the mountain move, then dig a hole, and it's a big hole.






Nakita mo ba yong Golden Gate, insan. Di naman golden, di va? Noong una nga akala ko golden kaya balak ko sanang magdala ng pang scrape baka makakuha ako kahit kaunti para gawing singsing.

Nakita mo ba yong mga naglalakad sa sidewalk. Ang mga hitad, ang haba niyan. Pagod yan pagkatapos.

Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


Pinoy,Pinay, balikbayah,
love

I Left my Heart in San Francisco-Riding in the Cable Car

Maalala mo Kaya, San Francisco (hikbi)
"To be where little cable cars climb halfway to the stars.."


Dear insansapinas,

Ito ang street cable car sa San Francisco. Isa lang ang ruta nito. San Francisco, Powell Street hanggang Fisherman's Wharf.

Ang nakikita mong iniikot ang cable car ay sa Powell Street na. Ito ang pinakabusy na lugar sa SF downtown. Nandiyan ang mga turista, mga aktibista, mga mandurukot, mga pulubi.

Nakapila ang mga turista para sumakay sa cable car. Sa Powell din mabibili ang ticket. May mabibili doong one day pass na puwede mong gamitin ss cable car, sa street car (yeah baby, buhay pa sila kahit mukha na talaga silang pinaglipasan ng panahon, pero masayang sumakay, iba sa cable car yon).

Hawak ka lang pagsakay mo dahil dadaan ito sa bundok-bundukang Streets of San Fancisco.

6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


Pinoy,Pinay, balikbayan,
love,San Francisco

I left My Heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

Fisherman's wharf

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.



Dinadala ko dito sa Fisherman's Wharf ang aking mga Turistang bisita. Maraming makikita dito.

Isa mga tao. Maraming tao. Ahahay





Mga Pagkain, Paninda, Sourdough, Banka, kahit anong raket, meron dito.



Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

I left my Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf Bushman

Fisherman's wharf-Bushman

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Haay masaya dito sa Fisherman's Wharf. Marami kang ka-ekekang makikita. Tingnan mo itong bushman na ito. Kumikita siya sa pananakot ng tao. Ang kailangan lang niya ay pinutol na bahagi ng tanim na maraming dahon. Bubulagain ang mga naglalakad na turista. May mga nagugulat, may naglilimos. Pinakamababang bigay ay $ 1.00.
Mantakin mo kung sa libong dumadaan doon, isandaang magbibigay, di may isandaan siya.
Magandang raket. Makahanap nga ng siit.



Related articles:
1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman

6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium



Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

Fisherman's wharf-Fire-eating Dude

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Ito ang lalaking kumakain ng apoy, kahit hindi sumisindi dahil malakas ang hangin. Talagang malakas ang hangin sa Fisherman's Wharf. Tabing dagat eh. Nakita ninyo ang sponsor ng kaniyang maliit na palabas? Geyser. Bottled water. Para bang ibig sabihin, bili kayo ng tubig and put out the fire. hehehe





1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman

6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium





Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

I left my heart in San Francisco-Fisherman's wharf-The Aquarium

Fisherman's wharf-The Aquarium

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Dito sa Fisherman's Wharf ay may aquarium kung saan makikita mo ang pating, sting ray, star fish na naglalanguyan sa iyong tabi, saiyong uluhan. Ang daan kasi ay nasa ilalim ng aquarium kaya para ka ring nasa ilalim ng dagat, hindi nga lang nababasa.









Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman


Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

I Left my Heart in San Francisco-Fisherman's wharf-Robot

Fisherman's wharf-Robot

Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Iba-iba talaga ang raket dito sa Fisherman's Wharf, San Francisco. Ito naman, nagpipintura sa sarili na kunwari robot. Binibigyan siya ng turista ng isang dolyar o limang dolyar para makasama sa retrato. Mura yong mga binibigay natin sa mga Igorot.






Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman


Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

I left my heart in San Francisco-Fisherman's wharf-Sealion

Fisherman's wharf-Sealion
Maalala mo Kaya-San Francisco (hikbi)
I'm going home to my city by the bay.

Ito ang mga sealion sa Fisherman's Wharf. Hindi ko alam kung bakit tawag sa kanila ay sea lion dahil ang tingin ko mukha pa silang dagang malaki at ang ingay naman nila ay parang asong tumatahol. Ito ang ginagawa nila maghapon, pasakay-sakay sa kanilang "bangka".





Minsan di ko alam kung nagpapapansin din sila sa turista pero laban din sila.

O loko, hulog ang isa.



Related articles:

1. I left my heart in San Francisco-Driving in the Streets of San Francisco
2. I left my heart in San Francisco-Golden Gate na hindi gold
3. I left my heart in San Francisco-Riding in the cable car
4. I left my heart in San Francisco-Walking in the Fisherman's Wharf

5. I left my heart in San Francisco-The Fisherman's Wharf Bushman
6. I left my heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Fire-eating Dude

7. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Sealion

8. I Left My Heart in San Francisco-isherman's Wharf Robot

9. I Left My Heart in San Francisco-Fisherman's Wharf-Aquarium


Pinoy,Pinay, balikbayah,
San Francisco,Fisherman's Wharf,cable cars

There is no instinct like that of the heart. --Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 11 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,

Tuloy ang kuwento ni Rick, insan. Tahimik ako. May nilalantakan akong sugar-free na ice-cream. Yahhhh.


Bago pa man siya nakapag-almusal, nakatanggap na siya ng tawag kay Auria. May pupuntahan daw siya kaya hindi siya makakasama sa pupuntahan nila.

Tinamad na siyang lumabas kaya naligo lang siya at tumambay siya sa sala.
Bahay ng kaibigan niya ang tinuluyan niya. Lahat ng miyembro ng pamilya ay nasa
Estet na at isang kamag-anak lang ang tagapag-alaga nito. Paminsan-minsan ay pinauupahan sa mga balikbayang katulad niya. Pero sa kaniya libre.

May isang babaeng pumupunta para siya ipagluto, ipaglaba at maglinis ng bahay.
Siya sa Betty. Istudyante sa gabi at tinutulungan ang nanay sa labada sa araw.

Madaldal ito. Hindi siya nahihiyang magsabi na pag may nagkamaling Kano na
Ligawan siya, sasagutin niya kaagad.

May hitsura siya. May kaitiman nga lang.

Ipinagluto siya ng tanghalian pati na hapunan bago umalis para pumasok sa iskul.

Nakiusap din ito kung maaring gamitin ang kaniyang computer kasi may assignment daw sila.

Dahil nga wala na siyang kachat sa internet dahil personal na silang nag-uusap, halos hindi niya ginagamit ang kanyang laptop.


Tinatawagan niya si Auria, hindi sumasagot kaya tuluyan na siyang hindi lumabas ng bahay.

Nakatulugan din niya ang pinanood niyang teleserye. Walang mapanood. Ayaw naman niya yong mga talk show.

Naramdaman niyang may nagkumot sa kaniya at humalik.

Si Auria ba yon. Pero nakapikit na siya at nanaginip.



Itutuloy.

Ang iyong pinsan,


Pinoy,Pinay, balikbayah,
love

The loving are the daring.-Pinay Love Story 2

Soul Mate Meets Soul Mate sa Internet-Another Pinay Love Story 2
sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 10 Karugtong ng kabanata:


Dear InsansaPinas,
Tamang-tama. Dumating na kami sa aking balay. Hmmm. Namiss ko ang aking peborit na soap opera. Pero parang teleserye na rin naman ang istorya ni Rick. Detalyado eh.

Bago nakasagot si Auria ay may hiyawan sa ibaba.

Si Baby Damulag, nagsisisigaw.

“Walanghiyang matanda ka. Di ka na nagbago. Inabuso mo na ako noong bata pa ako,
Ngayon aabusuhin mo na naman si Neneng. Pitong taong gulang lang yan.
Walang kaluluwa ka. Hayup”

Ah matindi. Sabi ko. Sino ang kinagagalitan niya?

Yong daw balikbayan na uncle. Nahuling hinahalikan yong pamangkin sa labi.

“Baka naman halik uncle lang?” Taas kilay kong tanong..

“Ano nakalabas ang dila.” Sagot ni Rick na medyo umunat sa pagkakaupo sa aking sopa.

“Abah, maypagkapedophile pala ang bruho. “Isa pang kilay ang tumaas sa akin. Pantay na sila.

“Sabi ni Baby Damulag, ganoon daw ang ginagawa sa kaniya noong bata pa siya. Hindi nga lang daw siya nagsumbong dahil takot siya sa banta nito.”sabi ni Rick na tinitingnan yong dala niyang tasa.

“Ahh, kaya pala, iwas siya anoh.Yong ang sikreto. Eh anong ginawa noong tatay ni
Auria at Baby Damulag?” Tanong ko habang inaabot ko ang green tea kay Rick.
Pampatunaw ng pagkain.

“Hindi nga nakakibo yong dalawa. Yong ang nagpaaral sa kanila at sumusuporta
Sa pamilya kahit ngayon. Tumakbo na lang si Baby Damulag, pauwi sa bahay nila”.

“Eh si Auria, anong reaksiyon?”,salo ko.

“Wala, tahimik siya.”sabi ni Rick.

“Palagay mo hindi rin siya naabuso noong bata pa siya?” Paso ako ng tea.
Daldal kasi ng daladal habang umiinom. Pwe.


Itutuloy.

Ang iyong pinsan,


Pinoy,Pinay, balikbayah,
love