Sensiya ka na. Kailangan kasing break para sa topic na ito. Dami ko ring ginagawa.
So nasaan na ba tayo? Alam ko nandito ako sa Estet, at ikaw diyan sa pinas. Silly.
Ito pa ang ibinigay sa akin ng kapatid ko. Ang snow cap.
Pag sinuot mo kasama ng itim na pantalon at itim na pang-itaas,hindi ka na makikita sa dilim. Lagyan mo lang ng dalawang butas sa mata, puwede ka nang mangholdap ng bangko na hindi makikilala. Kaya lang sira ang hair do mo. *heh*
Wala akong snowcap sa San Francisco. Meron ako beret.
Yong nakikita niyong suot ng mga Italian painters. Either nakakiling sa kaliwa o sa kanan. Feeling ko pag suot ko yon at ako ay naglalakad sa financial district ng San Francisco ay model akong Italiani spaghetti. Pag nakita naman ako ng aking kaibigan na may tupak din ang ulo, tinatanong kung nasaan ang aking easel at mga pintura. bwahaha.
Isa pang ibinigay sa akin ay ang scarf. Pantali sa leeg. Para hindi ginawin, silly.
Ayan kumpleto na kaya, dya dya yan.
Ito ang mga dinaanan ko.
Ang snow sa tanim. Akala mo bula ng laundry detergent na isinaboy sa tanim na gumamela.
Remember yong ginagawang kulahan ng ating mga inang?
Ito close-up. Para namang ginadgad na yelo. Parang gusto ko tuloy gumawa ng halo-halo.
Daming halo-halo sana nito insan.
Ang iyong pinsan,
San Francisco,laundry detergent,halo-halo,San Francisco,Los Angeles,Washington DCbalikbayan,pinoy,pinay
No comments:
Post a Comment