sub-title : Oh Pag-ibig, balikbayan man ay balikbayan pa rin.
Part 13 Karugtong ng kabanata:
Dear InsansaPinas,
Umuwi siyang wala sa sarili. Huwag lang siyang hindi makanti ng kasalubong niya ay handa na siyang mambuntal.
Tuloy siya sa isang beer house. Wala sa kaniya yong mga naghihiyawang mga gustong kumanta sa karaoke. Isa, dalawa, tatlo hanggang nakadalawang dosena pala siyang beer.
Di niya matandaan kung paano siya nakauwi sa bahay. Sinalubong siya ng kaniyang part-time housekeeper. At yon na lang ang kaniyang natandaan nang unti-unti siyang hinubaran at pinunasan ng mainit na tubig.
Kinabukasan ay masakit pa rin ang ulo. Niya. Parang maraming mga maliliit na tao na nagmamartilyo ng kaniyang ulo. May pagkain sa lamesa pero wala siyang kasama.
Hmm, sa isip niya. Nanaginip ba siya o totoong may nakatalik siya kagabi?
Tumawag si Auria, pero di niya kinuha ang telepono. Pinaadvance niya ang flight niya para makabalik na sa San Francisco.
At siya ay lumipad.
Kaya yan insan ang ibinida niya sa akin pagkatapos ng kaniyang bakasyon sa pinas. Pero hindi diyan nagtatapos ang kaniyang kuwento.
Itutuloy.
Ang iyong pinsan,
Pinoy,Pinay, balikbayah,
love
1 comment:
eto, etong storya na to ang the end pero dipa the end hahaha bitin ako dito
Post a Comment