Advertisement
Sunday, February 11, 2007
A strong woman wears the look of confidence on her face...
Dear insansapinas,
Talaga yatang mas komportable ako sa barkada ng mga lalaki kaysa babae kaya noong nagsusunog ako ng kilay para maging Manager By Accident,in short MBA, tatlong barkada ko nakapantalon, may suot na wedding ring yong dalawa at yong isa naman ay may syota. Kaya nakapantalon din ako palagi. Kung magsilakad kasi akala mo mga simaron, kaya kung nakapalda ako, tangay ng hangin sa bilis maglakad.
Hindi ko pa nakukuha ang aking SO(special order) ay inalok na ako ng Dean para magturo. Notorious ako noong ako ay istudyent, kaya palagi akong nasa Dean's office. hehehe. Nakilala tuloy niya ako.
Isa, nang ilang beses na hindi ako tawagin sa roll call ng isang professor sa Financial Management. Hindi raw niya ako nakita kasi maitim ako. Ang hinayupak, kaunting hilod lamang naman ang lamang niya sa akin sa Puti. Iniinis lang niya kasi ako dahil nagcomment ako sa Income Statement na exhibit sa case. Mali ang Cost of Goods Sold. Kaya ikatlong beses na hindi niya ako tinawag, nagmartsa ako sa office ng dean at nagsumbong. Bago ako pumunta doon, nagpulbos ako ng makapal. Beh. Napahagikhik ng tawa ang dean.
Minsan namin ay ininsulto kami ng professor namin sa Financial Management II. Higpit niya. Kindergarten analysis daw ang ginawa naming grupo. Siyempre, mga kasamahan ko ay mga lalaki at mga managers din naman, kaya nasaktan sila. Pero di sila makapiyok. Ako nagmartsa ako sa office ng dean at sinabi ko na paano kami maeencourage niyan mag-aral kung palagi niya kaming iniinsulto. Sabi ng dean, mataas na nga raw yon kasi ang iba, idiotic at stupid analysis and ibinibigay na comment. Siguro palagi nila akong napag-uusapan sa meeting nila kaya sa mga sumunod na araw ay paborito akong tawagin at pahirapan. hehehe.
That challenged me kaya, yon yata ang panahon na wala akong kilalang artista dahil ni hindi ako pumasok sa sine, wala akong alam na programa sa TV kasi hindi ako nanonood. Kaya kung nag-eenjoy ako sa mga reruns noon sa San Francisco at dito sa Washington DC , kasi sa akin hindi rerun yon kundi talagang tanga ako sa entertainment dahil isinubsob ko ang aking panahon sa pag-aaral nang mga panahon na iyon. Yon pag ginising mo ako ay irerecite ko saiyo ang SWOT, strenghts, Weaknesses, Opportunities and Threats, may kasama pang kumpas ng kamay para sa overhead projector. Wala pa noong power presentation mga kabarangay.
Kaya nang ako ay grumaduate, invitation ang aking tinanggap para magturo. Ahem, ahem. Ako lang ang babae at pinakabata. Kaya noong una, tagakuha ako ng kape ng mga co-faculty ko na dati kong mga professor.Ang mga matatanda. *heh*
At kukuyakoy ako na nakamaong habang nagtuturo. ehekk.
San Francisco,Los Angeles,Washington DC,balikbayan,pinoy,pinay
Talaga yatang mas komportable ako sa barkada ng mga lalaki kaysa babae kaya noong nagsusunog ako ng kilay para maging Manager By Accident,in short MBA, tatlong barkada ko nakapantalon, may suot na wedding ring yong dalawa at yong isa naman ay may syota. Kaya nakapantalon din ako palagi. Kung magsilakad kasi akala mo mga simaron, kaya kung nakapalda ako, tangay ng hangin sa bilis maglakad.
Hindi ko pa nakukuha ang aking SO(special order) ay inalok na ako ng Dean para magturo. Notorious ako noong ako ay istudyent, kaya palagi akong nasa Dean's office. hehehe. Nakilala tuloy niya ako.
Isa, nang ilang beses na hindi ako tawagin sa roll call ng isang professor sa Financial Management. Hindi raw niya ako nakita kasi maitim ako. Ang hinayupak, kaunting hilod lamang naman ang lamang niya sa akin sa Puti. Iniinis lang niya kasi ako dahil nagcomment ako sa Income Statement na exhibit sa case. Mali ang Cost of Goods Sold. Kaya ikatlong beses na hindi niya ako tinawag, nagmartsa ako sa office ng dean at nagsumbong. Bago ako pumunta doon, nagpulbos ako ng makapal. Beh. Napahagikhik ng tawa ang dean.
Minsan namin ay ininsulto kami ng professor namin sa Financial Management II. Higpit niya. Kindergarten analysis daw ang ginawa naming grupo. Siyempre, mga kasamahan ko ay mga lalaki at mga managers din naman, kaya nasaktan sila. Pero di sila makapiyok. Ako nagmartsa ako sa office ng dean at sinabi ko na paano kami maeencourage niyan mag-aral kung palagi niya kaming iniinsulto. Sabi ng dean, mataas na nga raw yon kasi ang iba, idiotic at stupid analysis and ibinibigay na comment. Siguro palagi nila akong napag-uusapan sa meeting nila kaya sa mga sumunod na araw ay paborito akong tawagin at pahirapan. hehehe.
That challenged me kaya, yon yata ang panahon na wala akong kilalang artista dahil ni hindi ako pumasok sa sine, wala akong alam na programa sa TV kasi hindi ako nanonood. Kaya kung nag-eenjoy ako sa mga reruns noon sa San Francisco at dito sa Washington DC , kasi sa akin hindi rerun yon kundi talagang tanga ako sa entertainment dahil isinubsob ko ang aking panahon sa pag-aaral nang mga panahon na iyon. Yon pag ginising mo ako ay irerecite ko saiyo ang SWOT, strenghts, Weaknesses, Opportunities and Threats, may kasama pang kumpas ng kamay para sa overhead projector. Wala pa noong power presentation mga kabarangay.
Kaya nang ako ay grumaduate, invitation ang aking tinanggap para magturo. Ahem, ahem. Ako lang ang babae at pinakabata. Kaya noong una, tagakuha ako ng kape ng mga co-faculty ko na dati kong mga professor.Ang mga matatanda. *heh*
At kukuyakoy ako na nakamaong habang nagtuturo. ehekk.
San Francisco,Los Angeles,Washington DC,balikbayan,pinoy,pinay
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment