Advertisement

Monday, May 09, 2005

Si Pinay at Bersday ko raw

Dear insansapinas,

Sabi nga sa iblog summit conference, you owe it to your audience (okay my two regular
readers please stand up please) to update your blog regularly. Am guilty your honor. Hige,kakalikutin ko ang aking archive ng utak para malala ang mga nakalipas. (Soundtrack ng The Beauty and the Beast please). eng eng eng. (Biyulin yan).


Lunes. Nalaman ko na umuwi na si Daisy Nueve.Bwisit kay James Bond.
Si physical therapist ay trying hard pa rin. May pagkasuplada nga ang bruha.
Mayaman daw kasi sabi ni MAng Steve. Oweno.

Bersdey pala ng daddy ni James Bond at mayroong surprise party sa
penthouse.

Para hindi niya malaman, piraso lang ng papel ang ibinigay sa akin ni
James Bond para sabihan ako na lunch yon. Kaya ilalalabas daw niya muna
ang tatay niya para hindi mabuking. Ang grand party kasi ay gagawing weekend
para puwede yong mga kaibigan niyang busy pag weekdays. Intimate friends
at family lang daw para sa araw na iyon.

Wala akong regalo. Ano ba naman ang ireregalo mo sa taong nakapag around the world na
ng tatlong beses. Nakapunta na nga siya sa University of Sto. Tomas
para maging speaker sa isang medical conference at ang mga bakasyon niya
ay mga cruises.
Bumili ako ng TIMEX o Casio ba yon na relo. Wala pang 20 dollars. Ano kamo, cheap ko?
Sa totoo lang mahal na mahal niya ang relos na iyon at hanggang mamatay siya
ay suot niya. Karamihan kasi sa relos niya ay dressed watch (Yong relos na
nakadamit. mwehehehe). Samantalang yong timex na ibigay ko ay for everyday
use na may date, (that time medyo may dementia na siya. Di niya maalala kung anong araw na). Tinatanong nya ako, makakalimutin din ako. Kaya para di na niya ako tanungin, ayon binigyan ko siya ng relos. Saka yon ang relos na DBMMN. (DI BALENG MAWALA,MURA NAMAN). hokhokhok.

Party na. Kainan na. Bitin ako. Sushi at iba pang finger foods. Bukasan ng regalo.
May pagkapsychic daw ako. Alam ko raw ang gusto niya. Ang relong practical at hindi yong nag-alalang mabasa, paginteresan at mawala. In short, pwedeng walain.
Wala kasing magregalo sa kaniya nang ganon dahil iniisip na hindi bagay sa kaniyang
stature. Pagkatapos iadjust ang bracelet at oras, sinuot na niya.

Bago natapos ang party, (gutom pa rin ako)may inilabas na isang card si
James Bond at isang maliit na box. Akala ko additional regalo para sa kaniyang
erpats. Yon pala sa akin. Happy Birthday. 'NO? Gulat ako.

Yon palang isang pilya kong kasama, biniro si James Bond na birthday ko rin
kaya pala lumabas para maghanap ng regalo para sa akin.
Bulong ng kasama ko. Tanggapin ko raw dahil mapapahiya siya. Gusto kong hawakan ang
kaniyang buhok at alisin ang tirintas sa bwiset.

Kasi raw gusto niyang malaman ang reaksiyon ni James Bond. Napapansin daw niya,
para yatang intrega sa akin.

Sabi ko naman, pabling kasi. Kaya akala niya, lahat ng babae, machacharm niya.
Excuse me.

Palakapakan ang mga nandoon. Ingos si physical therapist. Nakangiti ang
ermatz ni James Bond. May misteryo ang ngiti at ang kislap ng kaniyang mata.

Kinabukasan, pagpasok ko wala na si James Bond. Lumipad na. Isinuli ko ang
regalo sa kaniyang mader. Hindi tinanggap ng mader niya lalo yong nakasingit
sa card na tseke. Parang nakita kong kumislap ulit ang kanyang mata.

Itutuloy.

Pinaysaamerika

1 comment:

Kiwipinay said...

ay acheng! may tseke pala! bakit pati yun sinoli mow???? ehehehehe... sayang!