Advertisement

Thursday, November 18, 2004

Si Pinay sa Bagong Opisina

Dear insansapinas,

Nagsimula ako sa kumpanya nina P nang sumunod
na Linggo.Sa HRD ako inilagay . Ako ang
nagbibigay ng exam at nag-iinterview sa
Mga aplikante. Hindi na ako tagabilang
ng monggo. Tagatanggap ako ng
Magdadala ng monggo. Yan ang sinasabing
“caryer change”. May kasabihan
nga pag maiksi ang kumot, kumuha ng kapalit.
Ahek.

Enjoy naman ako sa trabaho ko kahit pansamantala
lang habang ako ay naghahanap
Ng tarbahong natatama sa aking kuwalipikasyon.

Walang bakante sa finance. Ang payroll naman
ay hawak ng masungit na kapatid ni P.

Ang mga managers ay mga Puti. Ang may-ari
ay Puti at Pilipino.
Ako ay kayumanggi.

Isa siyang aplikante. Babaeng batang batang
Pinay. Hindi siya mataba, pero malaki
Ang tiyan niya. Nag-aaply siya sa marketing
namin.

Kinis ng kutis niya at ang singsing niya
ay talo ng kaparinggot na carat ang
suot ko. Tsee.

Disinuweybe siya. Anim na buwan palang siya
sa Estet. Kunting tulog, buntong-hininga at
almusal ang lamang niya sa akin. Sa eklusib
iskul siya sa Pinas. Halatado mo ang
kaniyang accent.

Sabi niya, buntis siya. Sabi ko kita ko
nga eh. Hindi naman mukhang nakalunok siya ng
pakwan. Ang ama raw ay boyfriend niya sa
Pinas na matapos nilang mag-live-in ay
sumama sa kaniyang mader nang malamang
buntis siya. Taksil. Traidor. Duwag.
Mama's boy Pinadala siya ng kaniyang
Magulang ditto sa Estet. Total naman
ay berde siya ay pabalik-balik na rito
bago pa siya ay huminto ng pag-aaral
para maki-live in sa boyfriend.

Suwerte ko talaga sa mga Maalala-mo-kaya-
tipong-mga tao. Siguro kung titipunin ko lang
ang mga luhang nakita ko sa mga Pinoy na
nakilala ko, ay makakapagtayo na akong
negosyong bottled water.

Sa rekomendasyon ko ay inilagay sa marketing
pansamantala kahit siya ay nagdadalantao.
Bawal ang diskriminasyon dito.Buntis ka man,
hindi na magbubuntis,nagbubuntis-buntisan at
matabang parang buntis ay tinatanggap kung
may magandang kuwalipikasyon.

Tuwang-tuwa siya. Hinintay niya ako pag-uwi
at niyayang kumain sa labas. Mabait daw ako.
Ahem. Binuksan niya ang pinto ng isang Mercedes
Benz. Hanep.Mayaman ka pala, bakit naghanap
ka ng trabaho. “Huwag kang maingay, sa mommy ko
Yan.” Malapit ko nang isoli”. Sagot niya.

“Bakit,”tanong ko ulit habang pumapasok ako
sa loob ng kotse.“Saka mo na malalaman.” Sabi
niya habang pinaandar niya ang kotse.Suspens.
hmmm

“Okay,”ani ko. Sakaling magbago ang isip mo
puwede mong isoli sa akin.Tatanggapin ko ng
buong puso na may kapalit na NO RETURN NO
EXCHANGE.

Naniniwala ako ako sa kasabihang ang tumatanggi
sa grasya, ay walang grasya.
Ahahay…

Pinaysaamerika

Wednesday, November 10, 2004

Si Pinay at Close Encounter of the 3 1/2 kind

Dear insansapinas,

Nagkayayaang pumunta sa casino kinabukasan.
Sama ako ulit dahil sa hotel na kami
matutulog sa gabi. Dalawang malalaking kwarto
ang kinuha. Sumama ako sa mga housekeeper at
ang kanilang mga alaga. Kasama rin namin ang
dalagang kapatid ni P na sa tingin ko ay masungit.
Inilapag lang niya ang kaniyang bag at walang ni
ha ni hong umalis. Mahaharap rin kita sa isip ko.
Pakialamera talaga ako. Noh ?



Sumama rin si Dondon at nakakuha ng kuwarto
sa tapat namin kasama ang kaniyang partner at
dalawa pang Pilipinong kabaro niya. Ang tawag
nila sa kanilang tatlo ay ang tatlong Marya.
Ang pinakamatanda sa kanila ay si Ate Sha.
Marcial, ang pangalan niya. Kung si Dondon ay
parang si Boy Abunda kalamya, si Ate Sha naman
at kasinglandi ni John “Sweet”Lapuz. Ang
pinakabata sa kanila ay si Tatiana.
Magandang maganda.Walang magkakamaling isa
siyang lalaki.

Pabalik ako sa kuwarto nang huminto si Ate
Sha sa harap ko. Kiniling ang kaniyang mukha
at pinaliit ang isa niyang mata na tila ba
kinikilatis niya ang isang bato.

"Ay mama ang tsapter mo namaaan.Bakit nakasuot
ka ng makapal na salamin? Para tuloy, may
I teach ka palagi. Eh ang ganda ng mata mo."
bati niya sa aking patanong.

"Mata lang? " sagot kong patanong din.
Bolero/lera ito,sa isip ko pero gusto ko siya.

"Ay hindi yan tsaring haaaah. Truth and
consequence yan", pakinding-kinding siya
habang nagsasalita.

Gusto ko talaga siya. Kung marunong lang
akong magmanicure, bibigyan ko siya
one year free manicure service.

" Ikaw naman", sabi kong sabay hampas sa
kaniyang braso SANA, pero dahil para siyang
kiti-kiti, tumama ang aking kamay sa kaniyang dibdib.

Malambot at matambok. Parang sa babae. Makapal
at maluwag ang suot niyang knitted
top kaya hindi ko napansin ang matambok niyang dibdib.

"Naku Tita, kung Fafa ka lang ( lalaki ),
pinikot na kita sa kasaaal. Tsinansingan mo ako.
Bruhaaaa," sabi niya sa aking nakatawa.

"Totoo yan?" Tanong ko.

"Oo naman. Sabi niya sabay hila sa blusa
upang lalong bumakat ang kaniyang
dalawang bunduk-bundukan at nagpose na ala
Melanie Marquez. Sabi ng isip ko
tapilukin ko kaya.Pero gusto ko
nga siya.

"Paano ka nagkaroon ng ganiyan," kulit ko.

"Anik ka ba naman Sor Teresa, di tumubo, alangan
namang “may I buy” ako ng monay at nilagyan ko
ng glue, " sagot niyang sabay halakhak.
Hahahahaha

"Bulong ko saiyo," sabi niya sabay hila sa
akin sa kanilang kuwarto.

"Gusto kong maging verdaderong gelay(girl) na
hindi kagaya ni Mrs. Doubtfire. Nagpaineksiyon
ako ng female hormones. Tingnan mo disappear
na ang aking Adam’s Apple at di na grow ang
mga buhok ko sa kamay at binti."sabay lilis
ng kaniyang pantalon.

"Tsarot, "ani ko.

"Ay,hindi naman ako Madam Auring noh.
Pag nakaipon ako ng datung , may I fly ako
sa Thailand para magpaoverhaul at magkaroon
ng biyak. Mahal dito sa US of Ey."

"Biyak ?" kunot-noo kong tanong.

"Talaga naman,duduguin ako saiyo. Wala pa
naman akong dalang may wings. Kung
buntis ako, nakunan na ako saiyo.
Alisin mo na nga yang abito mo, sister
at baka irekomenda kita sa Santo Papa
na maging Patron ng aming kompederasyon.Ahahahy.
Biyak. Tingnan mo ang aking luscious lips.
VAAGIIIIIIIIINA. Gusto mong spellingbee ko
pa manash ?" M-O-N-i-C-A.

"Ah yon ba. Bakit magkano ba ? "tanong ko naman.

Ay mama huwag ka nang magtanong kung hindi ka rin
lang naman magiging donor. Marami pa ring puwet
ng pasyente ang aking huhugasan para makaipon
ako ng dolyareses.



Okay ba yon sa “boyfriend” mo? "tanong ko.

"Please Cristy Fermin, huwag mong itanong yan
dahil baka mag-Gretchen Barreto ako dito noong
maghiwalay sila ni Fafa Joey Loyzaga.
Patay na aking puso, mama. Kasama nang
nalibing ng aking unang pag-ibig na si Fafa Jorge."

"Ow?"

" Hindi ko siya papalitan.Para akong magiging
si Marudya."

Isip ko.Batukan ko kaya ito.

"Bakit naman,"tanong ko.

"Kasi mama,siya lang ang nagpadama sa
aking ng true lab is a many splendoured."
Humikbi-hikbi siya kunwari.
Ang dami talagang kaeklatan ng baklush na ito.
Halata ko nagdadrama queen siya kaya sabi ko.

"Hoy Ruffa, huminto ka at baka mahampas kita
ng statuette ng Famas."

"Ay, di ko siya fay-vorite. Nandaya pa siya sa
filmfest. Si Ate Vi na lang ako." May Fafa
Ralph pa sya."

Lumabas na kami at pabalik na ako sa kuwarto
nang halos ay itulak niya ako.

May dumarating palang guwapong lalaki.

"Haaay type. " landi nyang buntung hininga.

Beso,beso kami.
Muah Muah.

Babushka,pagirlash muna ang baklelong.

Kuminding kinding siyang humabol.

Buhay na naman ang dugo niyang berde.


Pinaysaamerika

Friday, November 05, 2004

Si Pinay at si DawnDon

Dear insansapinas,

Napakaganda sa labas ng bahay bakasyunang yon.
Lumabas ako sa balkonahe para malasin ang
luntiang kapaligiran at ang bundok na sa winter
ay magiging puting bundok dahil sa yelo.

May nauna na sa aking isang babae. Nakatalikod
siya pero ang mahaba niyang buhok na hanggang
baywang ay malayang pinapagaspas ng hangin.
Balingkinitan ang kaniyang katawan. Naninigarilyo
at tila malayo ang iniisip.Parang nakita ko ito
sa pelikula kung saan si Dawn Zulueta ang bida.

Humarap sa akin ang babae.Accck kkkkkkkkkkkkk.
Hindi pala siya si Dawn, kung hindi si DONDON.
Isang lalaking nurse na kaibigan nina J. Hindi
pala lalaki…kung hindi masayang hindi lalaki…
in short…gay.

Pero hindi siya kagaya ng ibang gay na malandi.
Reserve siya at napakahinhin. Kung

Hindi lang sa mahabang buhok niya , imbay
ng kaniyang balakang at pilantik ng kaniyang
daliri pag uminom ng kape, hindi mo aakalaing
gay siya.

Nagkahulihan kami ng loob. Marahil dahil may
pagkabakla rin ako. Ahahay.

Alam na niya ang kuwento sa akin. Kay Ache
nanggaling ang balita. Siya ang
TFC ng bayan. Pag sinabing huwag mong ikuwento,
para kang nagsalita sa programa ni Boy Abunda.
Kung gusto mong makasagap ng tsismis, tawagan
mo lang siya, nakahello ka pa pa lang nasa chapter
9 na siya ng nobela kung sino ang naghiwalay,
nag-away at may nabuntis na anak na tinedyer.
Kesehodang talo ang cable internet sa
bilis.

"Ikaw naman,what’s your story ?" tanong ko
kay Dondon.

Kumukuha siya ng Engineering noon sa Menila.
Yon ang gusto ng Tatay niyang isa ring engineer.
May mga guwapo sa klase niya kaya nag-enjoy din
siya. Isa rito ay si Ray. Minahal daw niya si
Ray ng buong kaluluwa. Siya ang tagagawa ng
kaniyang mga assignment. Tagabili rin
siya ng kaniyang mga gamit.

Naging alipin siya ng pag-ibig ng isang
mapagsamantala.Wala sa kaniya yon. Kung
maibibigay lang sana niya ang bituin,
Sanay ibinigay na niya.kung maibibigay
sana niya ang buwan, sana ay sinungkit na
niya. Errrm parang nabasa ko na ito sa
komiks.

Hindi alam ng kaniyang ama na ang lip balm
niya ay Elizabeth Arden Lipgloss. At
ang kaniyang brief ay low cut bikini.

Ang isa niyang kapatid ang nagbuking sa kaniya.
Halos sumara ang kaniyang mata sa bugbog na
inabot niya sa ama.

Naglayas siya at di na bumalik sa bahay nila
hanggang tumulak siya sa Estados Unidos.
Tumuloy siya sa kaibigan na nagtatrabaho sa isang
beauty parlor. Sa gabi ay nag-aral siya ng Nursing.
Habang may student visa, maari siyang magtagal
sa Estet. Nang matapos siya ay tamang tamang
may amnesty na ibinigay ang gobyerno. Nagkaroon
siya ng papel.

Tinanong ko siya bakit tila siya malungkot.
Dahil ba sa pag-ibig niyang naiwan sa Pinas?

Nakalimutan na raw niya si Ray. May bago na
siyang partner. Isa siyang Puti, si Gary.
Matikas at matipuno ang katawan. Inginuso niya
sa akin ang isang lalaking naglalaro ng baraha.

“Day, kabaro rin natin siya, “ sabi niya sa
akin sabay pitik ng abo ng kaniyang sigarilyo.

“Ano ?" gulat kong tanong.

“ Totoo yan.sister. Walang straight na
papatol dito sa katulad namin".

“Ow.Eh bakit ka malungkot ? "Pilit kong iniba
ang usapan.

“ May sakit ang father ko. Hindi pa rin niya
ako pinatawad sa pagkakalayas ko.”

“Humingi ka ba ng tawad?" Tanong ko .

“Hindi.” Sagot niya." Hindi pa rin niya ako tanggap."

“Nilapitan mo na ba ?” tanong kong muli.

“Hindi.” Maikli niyang sagot.

"Lumapit ka.Humingi ka ng tawad. Pag ibinalibag
saiyo ang kama niya,ibig sabihin
Noon,hindi ka pa pinatawad. Pero sasabihin
ko saiyo, walang magulang ang nakakatiis
sa anak lalo na kung may dala kang berde."



Pinaysaamerika

Thursday, November 04, 2004

Si Pinay at si Ima

Dear insansapinas,

Ang housekeeper ng kapatid ni P ay tinatawag
naming IMA. Mother sa Capampangan.

Nanggaling siya sa Buena familia sa Pilipinas.
Ang kaniyang mga kapatid ay may-ari
ng isang malaking department store sa Quiapo.
Maganda siya pero siya ay “ dalaga pa
po ako.”

Bago pa man niya nasimulan ang kaniyang
love story ay tumutulo na aking luha.
Lalaki ng sibuyas na hinihiwa ko.Prsssst.

May napusuan siyang lalaki. Hindi siya
mahirap na kagaya ng ordinaryong
story plot na Rich girl meets poor
boy. Girl’s family rejects poor boy
and they did not live happily ever
after.Ito,maykaya rin ang lalaki. At
sila ay nag-ibigan. Pero lahat ng kuwento
ay may kontrbida kagaya ni Cherie Gil sa
Bituing Walang Ningning,kagaya ni Joker
kay Batman at ni Sadam kay Bush at
kagaya nitong telepono na hindi
humihinto ng pagtunog tuwing ako
ay magsisimulang magtype. !@#$%Ahm.
Nasaan na ba tayo ?.

Ang kontrabida ay ang kaniyang kapatid
na nakakabata. Umibig din siya sa
nobyo ni Ima. Hindi niya lang pinahalata.

Minsan ay inarbor niya ang boypren para
maging escort niya sa isang party.
Hindi sila umuwi magdamag. Kinabukasan,
nang dumating ang dalawa ay hindi na
lumabas si Ima nang pinag-usapan ang kasal
ng dalawa.

Noong kapanahunan daw nila ay malaking
kahihiyan ang mawala ang dalaga’t
binata nang magdamag. Kahit walang
nangyari.Saklap.Luffeet. Kababaw.

Lumayo siya ngunit tuwing may okasyon
ay nagkikita-kita sila sa ancestral home.
Minsan daw ay nagkaroon sila ngpagkakataong
mag-isa. Sila ay nagniig sa giikan ng palay,
sukdulang magkasugat sugat ang kaniyang likod.

Sinundan pa ang isa hanggang sa kanilang
paghihiwalay ay humirit pa sila sa ilalim ng
puno. Buti nga raw hindi sila nahulugan ng
mga kaimito kung hindi mapipilitan silang
kainin yon para hindi mabulok. (mali yata
ang script. Erase erase.

Nagbunga ang kanilang kapusukan.dyandyandyan.
(background yan).Itinakwil siya ng
magulang at kapatid. Dyan dyan dyan.

Nanganak siya ng isang malusog na sanggol
na babae.Pinalaki niya ito at pinag-aral
hanggang makapag-asawa. Hanggang makalimutan
siya bilang ina.

Sa sama ng loob ay tumulak siya sa Estet
at namasukang housekeeper sa loob ng mahigit
na 18 taon. Wala siyang papel kaya di siya
makauwi. Tuluyan na siyang nakalimutan
ng kaniyang anak.

Nahulog na rin ang loob niya sa mga
batang inaalagaan niya.

Nahulog ang kalabaw ehe…na nakasingkaw…
lulubog lilitaw….etseteraetsetera.
Sigaw noong mali-maling housekeeper
nina J na tawagin nating Ache.
(Ate po sa Capampangan).

Ang malikot na batang inaalagaan ni
Ima. Nahulog mula sa ikalawang palapag.
Buti na lang ang kapal ng carpet.
Pagbagsak tayo agad at tumuloy sa refrigerator.
Binuksan ang Ice at water dispenser at siya
ay nagshower. Kalikot na bata. Masarap ilapit
sa tambak kong hiniwang sibuyas.


Pinaysaamerika

Wednesday, November 03, 2004

Si Pinay at si Nora Aunor

Dear insansapinas,

Kailangan kong makipagtuos sa dati kong bossing.
Binulong ng isa kong kaibigan na ang puwesto ko
ay pinagbili. Hindi mauunawaan ng hindi
nakakaunawa sa dapat unawain na mahirap namang
maunawaang mga pasikot-sikot sa pag-aayos ng papel.
Lito na ba kayo. Good. Talagang nililito ko kayo
dahil ito ay may kaselanang isyu.

Sa madaling salita ay nag-usap kami. Hindi dumanak
ang dugo, kahit ketchup. Walang taasan ng boses.
Usapan lang ng taong may pinag-aralan at isang taong
lumaki sa pilosopiya ni Ayn Rand-ang abutin
ang langit sukdulang tapakan ang mukha ng ibang tao
ang naganap.Naniniwala ako na sa mga taong gumon sa sugal,
lahat ay magagawa, kahit ang magbenta ng kaluluwa
ng may kaluluwa. Ang mahalaga sa akin ay nabawi
ko ang dapat bawiin. Ang kaniyang kapalaran ay
nakatadhanang bubulusok pailalim. Hindi ako nagalit
sa sumilat ng puwesto ko. Bagkus naawa pa ako
sa kaniya. (Dumating ang panahon na
ako rin ang tumulong sa kaniya. Abangan yon.)
Sinulat na yata sa tadhana na ang aking puwesto
ay laging sinusulot. Kahit na ang upuan
ko ay bangko at walang kutson. Matalinghaga ?

Dahil sa malumanay kung pagharap sa suliraning yaon,
parang nakita ko ang aking anghel sa kanang balikat
na may mga kasama pang anghel. Sila ay tumugtog ng
lira marahil upang ipagdiwang ang aking unti-unting
pagbabagong pananaw sa buhay na hindi lahat ng
sigalot ay nabibigyan ng lunas ng pagtataray.
Gusto ko ring tumugtog ng biyolin.


Weekend, dadalo sina J sa pagbabasbas ng bahay
bakasyunan ng kapatid ni P. Sosyal.
Kasama ako. Wala raw kasi akong makakasama sa
bahay ng buong weekend.May mga dadalo raw artista ?
Kaalam-alam ko mga laos ng artistang ang hanapbuhay
ay magtinda ng kawali at kaserola, insurance, kotse,
real estate na ang ginagamit nila ay ang kanilang
matagal nang lumahong popularidad; ang kanilang
kagandahan, katikasan na matagal ng kinulontoy
ng panahon. Wala akong masamang tinapay sa mga
taong ito. Marangal na hanapbuhay. Ang ayaw ko
lang ay pag-umuwi sila sa Pilipinas at kung
anu-anong kaek-ekan ang kanilang hinahabing
kuwentong negosyo nila dito sa Estet.
Pakisampal nga ako.

Maganda at malaki ang bahay. Nasa itaas ito
ng bunduk-bundukan. Hinihintay nila ang
paring magbabasbas sa bahay kaya may mga
bisitang nanood ng TV, may mga naglaro ng
baraha at mahjong.

Wala akong alam sa baraha kung hindi solitaryo.
Pwede ba namang makipagsolitaryo
ako sa kanila ? Dayain pa nila ako.

Kaya napunta na lang ako sa kitchen.
Nandoon ang tatlong housekeeper.Tumulong ako
sa pagbalot ng ginagawa nilang eggroll.(lumpia).

Maliban sa housekeeper nina J na mali-mali,
ang dalawa ay nasa liyebo sisenta na.
Pero mababakas mo pa rin sa kanila ang kanilang
ganda at magandang buhay na
pinagkalakihan nila. Maganda ang kanilang mga damit
kahit natatakpan ng epron. Maganda ang kanilang
mek-ap.Mukhang mamahalin at hindi Avon.

Mababait sila sa akin. Welcome nila ako
at alam nila ang dinadanas kong pag-aadjust
sa kultura at gawi ng buhay na hindi ko
pa pinagdaanan; ang makisama at mawalan
ng pribadong pagkakataon para sa sarili dahil
kailangan akong makihalubilo at makipagsaya
kung kinakailangan. Para akong si Nora Aunor
na kumakanta ng PEOPLE who needs people. …are
the luckiest people….in the WOOOORRRRLDDDD.
(panginigin mo bata, ikanga ng aking voice tutor.)

Isang natutuhan ko ay masaya pa lang makipag-usap
sa mga ordinaryong tao.Kung sa Maynila, ang
kausap ko ay yong mga taong hindi marunong ngumiti
dahil sa problema nila sa negosyo, mga taong
gustong magtayo ng negosyo sa aking adbentyur
na ito sa buhay, ako ay bumaba sa pedestal at
nakipag-usap sa mga taong hindi man makakapagbilang
ng mula isa hanggang bilyon, ay malaking
leksiyon ang aking natutuhan. Naipangako ko
na darating ang araw, isusulat ko ang
kanilang karanasan, sukdulang isa lamang ang
bumili ng libro. Mas interesante ito kaysa sa
isinulat kong practise set sa Accounting para
sa isang unibersidad pero pinakansela ng dean
dahil kaya din niyang gawin yon.
OOOOPS
erase, erase.

Balik tayo sa mga housekkeeper.

Tanong niya sa akin." Nakakita ka raw ng multo ?"
Sabi ko oo.
"Nakakita ka rin ba nang mangyayari ?" Sabi ko oo.
"Nakikita mo ba kong magkakaboyfriend pa ako ?"
Oops naparami yata ang lagay ko ng asin sa pansit.

Tiningnan ko siya. Abangan sa choicecat ang nakita ko.
May promo pa ng isang blog ano?

Kat U wah.



Pinaysaamerika

Monday, November 01, 2004

Si Pinay sa muling paglipad

Dear insansapinas,

Pinalaki kami ng aking mader na disiplinado
at dapat marunong humarap sa mga sigwa ng
buhay. Siya ang inang hindi mo maaring
i-black mail na hindi kakain pag masama ang
loob mo o kaya ay may problema ka. Tutulungan ka
pa sa pamamagitan ng pag-ubos ng pagkain para
walang matira saiyo. Luffet di ba ?


Siya ang inang pag tinakot mo na maglalayas ka
ay tutulungan ka pang magbalot at ihahatid kung
malapit lang ang pupuntahan mo o kaya bibigyan ka
ng pamasahe,kulang nga lang. Maglakad ka.

Siya ang magsasabi saiyong nadapa ka, bumangon
ka. Baka may nadapaan daw etsas ng
aso.

Kaya noong panahon na yon, hindi ko inisip na
sumama sa Virginia. OO Birhinya, ang state na
Virginia kung saan siya ay lilipat mula sa
Boston. Kailangan marunong akong tumayo sa aking
sapatos na gawa sa Marikina.


Kumain ako ng almusal na matamis ang
Sunny side up na piniritong itlog. Mga high blood
kasi ang mga tao doon kaya walang asin ang mga
pagkain. Ikaw na lang ang maglalagay ng asin.
Lintek, asukal pala ang nailagay ko.

Tumunog ang telepono. Return call daw sa akin
ni J.

Instant recall.

Nang mamatay ang kaibigan kong propesor sa kanser, may naiwan
siyang klase na graduating students. Pinakiusapan ako ng
kaniyang asawa na kung maari ay hawakan ko hanggang matapos
para walang masyadong problema sa college na tinuturuan niya.

Sa klaseng yon ay marami akong nagging barkada dahil ang tanda
ko lang naman sa kanila ay dalawang buntonghininga at isang paligo.

Isa si J doon at ang kaniyang naging misis na si P. Pagkatapos ng klase,
kasama pa nila akong mag-attend ng concert at gumala sa Batangas.

Playboy si J dahil pogi. Siya yong sinasabi nilang makalaglag bra at
bleep bleepbleep,kaya insecure si P.

Panay ang away nila. Kung ako ay nasa gitna ng kanilang away,
Ako ang tatamaan ng ibinabato ni P kay J. Okay lang kung pera.
Maluwag ng bulsa kong tatanggapin. Mweeheehe.

Kaya noong lumipad si P sa Estet pinakuha niya ng tourist visa
Si J para mabitbit niya.

Slow forward.

Tinawagan ko siya pero wala sa opisina. Pero return call siya
nang makuha ang aking message.

Nag-usap kami. Sinabi ko ang aking problema. Inalok niya na
pumunta ako sa kanila. Patitirahin niya ako sa bahay at titingnan
niya kung anong magagawa niya para maipasok ako sa trabaho.

Sa madaling salita ay sa kanila ako tumuloy. Malaki ang bahay na
binili nila sa tulong ng kapatid ni P. Mayroon silang housekeeper
na mali-mali.


Hinahanap niya ay isang matandang babae na titser. Ang paniniwala
niya ay ang mga titser ay may edad at nakasalamin.

Kaya nang makita niya ako sa hapag-kainan nang gabing yon, akala niya
ay barkada lang ako nina J na nagbabakasyon.

Noong sinabi ni J na ako ang titser na talagang pinalakas niya ang
salita para gulatin siya ay biglang bunghalit ng housekeeper nang:

Ay titser na nga na titser na sumakay sa flying tser.

Masaya ito sa isip ko. Buhay na naman ang dugo ko.
Hehehe.



Pinaysaamerika