Love defies age, profession and race ikanga. Valentine na naman kaya ito ang love story para saiyo.
Pero ang titulo ng aking sanaysay ay para sa aking kakilala na umibig sa istudyent niya.
Bagong salta lang ako sa university nang makilala ko ang propesor na babaing ito. Maliit siya at wala sa mukha niya ang kaniyang edad. Tinuring ko siyang Idol kasi ang laki na ng experience niya sa academe. Full time siya samantalang ako, sa gabi lang nagtuturo. Kaya ang mga natapat sa akin ay mga working students na halos kaedad ko lang. Isama mo ako sa kanila, hindi mo alam kung sino ang istudyent at sino ang propesor.
Isa rito ay isang bata pang lalaking maykaya sa buhay ang pamilya. Palipat-lipat siya
ng kurso na tila hindi nagmamadaling makatapos dahil mayaman si Fafa, sosyalera si Mama.
Matalino naman siya. Siguro interesado lang siya ng Accounting kaya nakita ko siyang
nag-aaral talaga. Panay ang punta niya sa blackboard para magsolve ng assignment.
Hindi ko ugali ang makipagsosyalan sa mga istudyent ko maliban sa isang babae na may edad na at may-ari ng isang customs brokerage. Bored lang siya kasi ang kaniyang asawa ang pinagmamanage niya kaya nag-enroll siya sa subject ko.
Magkaibigan pala sila kaya paminsan-minsan ay nakakasama niya sa pagpunta sa faculty room. Minsan niyaya nila ako sa picnic. Kasama ng ibang istudyent. Sabi ko sasama ako pag may kasama pang isang propesor. Oke.Isinama namin ang aking Idol na may problema sa asawa niya at gusto kong maaliw.
Sa Batangas kami pumunta. Enjoy sila dahil ang ganda ng tubig at saka ang daming alimango galing sa palaisdaan ng aking mayamang istudyent.
Mula noon ang mga ngiti ng aking kaibigan propesor ay naging mula sa isang tainga at kabilang tainga.
Madalas niyang ipatawag ang aking istudyent na lalaki para magpacheck ng papel. Pinatransfer niya na kasi sa kaniyang klase. Oke lang sa akin.
Tapos biglang sabog ang iskandalo sa university. Isang propesor at istudyent daw ay may relasyon. Panay ang pahaging sa akin ng mga tsismosang propesor, lalaki at babae.
Hindi ako ah. Yong aking idol.
Tawag ko sa aking babeng istudyent na kaibigan ko. Aha. Yon pala ang nangyari. Minsan daw ay napunta sila ulit sa picnic. Hindi ako kasama. Sabi ni Idol, huwag akong isama. Oke.
Sa dilim ng gabi ay ginapang daw ng babaeng propesor ang istudyent. *heh*
Tapos nag-iiyak. Nang sumunod na mga araw ay hindi nagpapakita ang istudyent. Kahit sa akin. Hiyang-hiya siya.
Pinuntahan ng propesor ang istudyent sa bahay nila at hindi na siya umalis.
Iniwan siya o iniwan niya ang kaniyang asawa.
Ewan ko kasi mula noon ay hindi ko siya nakita pati ang istudyante na hiyang hiya raw sa akin.
Muli kaming nagkita ay hiwalay na siya sa kaniyang lover na istudyent. Marami na siyang wrinkles at magmumukha na talaga silang mag-ina.
May kasabihan ang pag-ibig daw ay bulag. Ang sabi ko naman, ang pag-ibig ay malabo lang ang paningin. Bigyan mo ng salamin at mawawala ang sinasabing lintek na pag-ibig na yan.
Ang iyong pinsan,
San Francisco,Valentine's Day,Los Angeles,Washington DC,balikbayan, inspiration,
heart, love,
Valentine
No comments:
Post a Comment